"Kalk ayağa ihtiyar!" dedi kendi kendine Agon, "Mezarına gidemeyecek kadar ölmedin henüz... Bir kartal gibi yaşadın ve bir kartal gibi öl! Güldürme şu korkak serçeleri kendine..." Yaşlı Agon' un kanatları zayıflamış, tüyleri dökülmüş ve pençeleri körelmişti. Uçamıyor ve karnını doyuramıyordu. Ya ölecekti ya da küllerinden yeniden doğacaktı. Gökyüzünün efendisine, çaresizlik içinde ağlamak yakışmazdı. Ölümü bile bir destan gibi olmalıydı. Çünkü bir kartal asla sinek avlamazdı! Agon, ne serçeleri kendine güldürdü, ne de sinek avladı...

Elinize Ansızın Bir Mektup Geçebilir. ...ve O Mektubu Okuduğunuzda Bütün Hayatınız Sonsuza Dek Değişebilir... Bu Kitabı, Dünyanın Herhangi Bir Yerinde, Çaresizliğin ve Umutsuzluğun Ortasında, Umudunu Kaybetmeden Ayakta Durmayı Başarabilen Herkese Armağan Ediyorum... Bir Kelebeği Yüreğinize Misafir Olarak Kabul Eder Misiniz? O Zaman Gerçekleri Bir Tarafa Bırakın ve Kelebeği Takip Edin...

Hey! Wattpad Sakinleri... Şiirlerinizi konuşturup DÜELLO yapmaya hazır mısınız? Dikkatli olun her an birileri sizi şiirinizle düelloya davet edebilir! Kaleminizi elinize alın ve bekleyin! Bu düellolar unutulmayacak...