Rahatça arkanı yaslayabileceğin bir Ailen olmayınca farkına varıyorsun zorluklara karşı tek başına olduğunun. Hayatı bir izmarite benzetirim. İçi dolu gibi,ama boş. Somut birşey ama içine çekince soyutlaşıp kayboluyor. Külleri var. Tıpkı hayattan sana kalan artıkların gibi. İşe yaramayan bir sürü artık. Bir izmarit düşünün,ıslanınca dağılması, ısınınca dağıtması gibi. Bir hayat düşünün izmariti ATEŞİN YAKMASI GİBİ