Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

"Mezarlığa doğru attığım her bir adımda bacaklarım daha da titriyordu. Ayaklarım hâlâ çıplaktı, ama bu durum umurumda bile değildi. Birkaç dakika sonra mezarlığın içine girmiş bata çıka yoğun bir toprak katmanının üzerinde yürüyordum. O sırada, mezarlığın demir kapısı iki koldan usul usul açılıp kapanmaya başladı. Hareket ettikçe acı çekercesine gıcırdıyordu. Sonra aniden büyük bir gürültüyle kapandı. Korkudan beynim zonkluyordu. Ama kendimi toplamalı ve yapmam gerekeni yapmalıydım. O esnada ayak bileklerimde hissettiğim soğuk bir el, her şeyin sonunun geldiğine işaretti." Dört astronomi öğrencisi İstanbul'dan Harran'a giderken, terk edilmiş virane bir evde başlarına geleceklerden habersizdir... Seneler önce bu evde ve karşısındaki lanetli mezarlıkta yaşanan korkunç olayları ancak evdeki çekmecede buldukları gizemli bir defterde yazılanları okuyarak öğrenirler. Böylece kendilerini geçmişte saklı kalmış bir kâbusun da içinde bulacaklardır. Onlar için artık tek bir kurtuluş yolu vardır; Kefensizler Mezarlığı'nın sakinleriyle yüzleşmek... Kitabımızı Temin Edebileceğiniz Bazı Mecralar; D&R http://www.dr.com.tr/Kitap/Kefensizler-Mezarligi/Kayahan-Demir/Edebiyat/Roman/Korku-Gerilim/urunno=0000000718812 KİTAPYURDU http://www.kitapyurdu.com/kitap/kefensizler-mezarligi/406618.html&path=1_128_129 İDEFİX http://www.idefix.com/Kitap/Kefensizler-Mezarligi/Kayahan-Demir/Edebiyat/Roman/Korku-Gerilim/urunno=0000000718812

o gün evde yanlızdım ev ilk defa bu kadar sesiz ve soğuk tu genelde bizimkiler beni evde yanlız bırakmazlardı tabi bu kafaları estiğinden değildi kısacası ben bir ruh hastasıyım yani en azından en son gittiğim pisikilok öyle söylemişti ben bir lise öğrencisim adım rose genelde arkadaşlarım bana kısaca ros der

Bir tarafta yalnızlığın içinde kalabalığı bulmaya çalışan, babası olduğu halde babasızlığı öğrenen, hayatın ona bahşettiği kötülüğe mahrum kalmış kızın bir olaydan sonra umut bahçesindeki tohumlarının fidanlandığını gören: Devrim Beyoğlu... Öz babasının hayatta olduğunu bile bilmiyorken, üvey babasının para ile nefret arasındaki bağda mahkûmlanmış; annesinin, üvey babasının cazibesi ve zenginliği ile gözlerinin kör olduğunu, göz göre göre kabullenmeye çalışmış, sırtından bıçaklanıp tam ayağa kalkacağı an babasının hayatta olduğunu öğrendiğinde tekrardan yıkılan bir kız... Diğer tarafta 'sadist' yapılı, küçükken vücuduna yapılan işkenceler yüzünden insanlardan iğrenmiş, her iyi insanın altında 'elbette kötü bir niyet' vardır düşüncesi ile dış Dünya ile bağlantısını kesmiş, annesinin bir fahişe olduğundan başka bir bilgisi yokken, babasının küçükken ona yaptığı vahşetce işkencelerin bir yetimhane duvarlarında son bulduğu, geçmişte yaşadığı acıları masum insanlara yansıtarak yanlış yolun yanlış adamı... Erez Tunçoğlu... Ayakta kalmak kolaydır, önemli olan kimin seni ayakta tuttuğudur. Başlangıç - 05.11.2016

En güzel tüm rap sözleri bu kitap da yer almaktadır . #RapCan

Bir dosta karşı yapılan fedakarlık, güneşli bir günün ortasına düşen bulutlara katlanmaktı. Aydınlığın enerjisini yok edip tüm pejmürdeliğin ve yıkımın bir arada olduğu duyguları bu koyuluğa gark eden bir renkti Gri. Eris Arıkan, siyahın ve beyazın netliğini içinde taşırken bu karışımdan oluşan Grinin karmaşasını da tüm benliğinde bulunduracaktı.O şimdi hizmetkarını içindeki gri bulutların altına hapsetmiş kötülüğün yağmurunda ıslatırken, istediği zaman ona beyazın aydınlığını bahşedecekti. Ve günün sonunda karanlık ikisinide ele geçirecekti. Eris Arıkan'ın aydınlığı ve karanlığı arasındaki o ince çizgi onları derin bir duygunun uçurumundan aşağıya sürükleyecek. ERİS ARIKAN O ne siyah ne de beyaz... O gri... Kapak Yapım : Fire Photoshop * Bölümler düzenlenmemiştir.*

Serseri#1 Sen ki; maviliğinden arınıp siyaha bulanmışsın. Tüm bekleyişlerin arkasındaki bir tükeniş. Ve sen ki; haramına bulaşıp kaybolmak istediğim, aşkına kanıp yanmak için beklediğim, bir aşkın yasak halisin. Ve sen; küçük bir kızın büyük hayallerisin. Hiç gerçekleşmeyeceğini bildiği ama hep gerçekleştirmek istediği... İlk yayınlanma tarihi: 25 Kasım 2014 İlk düzenlenme tarihi: 13 Şubat 2016

Meltem ve Boran'ın Hikayesi Tamamlandı

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.