"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

-Stoję teraz blisko niego,tak blisko,że czuję ciepło jego ciała,jego zapach.Cholera,ten zapach!Orzeźwiający żel pod prysznic i...Czyżby Armani?Tak,tą cudowną woń poznałabym wszędzie. Stawiam na blacie kolorowy kubek i w tej chwili czuję czyjeś ręce na biodrach.Mike obraca mnie i przyciąga do siebie tak,że przywieram do jego nagiej klatki piersiowej.Zsuwa dłonie niżej i podnosi mnie za tyłek do góry,po czym sadza na blacie i staje między moimi nogami.Cały czas patrzy mi w oczy.Ma bardzo hipnotyzujące spojrzenie. Mike,nie czekając na moją reakcję,obdarza mnie drugim i namiętnym pocałunkiem.Ten facet smakuje obłędnie!Cała scena trwa raptem pół minuty,a ja mam wrażenie,że spędziłam w jego ramionach wieczność.Milutką wieczność. Wraz z końcem pocałunku,kończy się ta niewiarygodna namiętność i powraca zdrowy rozsądek. Michael wychodzi z kuchni i zostawia mnie,a ja dotykam koniuszkiem palca obolałe od pocałunku wargi.

I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.