"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Tezer ve Beyzade Aşireti'nin yüzyıllardır olan düşmanlığını Diyarbakır'da bilmeyen yoktu. İki aşirette çok güçlüydü. İki aileninde kaybedecek çok şeyi vardı. Bu yüzden barış yapılmalıydı. Daha fazla kan akmaması için gerekli olan buydu. Barış olmasını en çok isteyen iki sevdalı yürek vardı. Ali Beyzade,Heval Tezer. İmkansız olduğunu bile bile sevmişlerdi. Ali,Heval için yüzyıllardır kimsenin atmadığı adımı atmış ve barış istemişti. Miran Tezer intikam istiyordu. Gözlerinin önünde abisini öldüren Ali'yi öldürmek için yemin etmişti. Devran Beyzade abisinin ölümünden sonra Heval'e gözü gibi bakmak için barış olmasını sağlamıştı. Heval ise Ali öldükten sonra konuşmamış,gülmemişti. Bir yıl boyunca buna kimse anlam verememişti. Ali ve Heval'i bilen tek bir kişi anlam veriyordu. O da Devran Beyzade'ydi. Heval'in günden güne eriyip bitmesine,abisinin emanetine bakamaması onu bitiriyordu. Heval'e ulaşmak için evlilikten başka yol kalmamıştı. Bu evlilik için ilk başta önünde engel yokken Miran Tezer ona en büyük engel olmuştu. Bir kez daha Töre yüzünden Devran'ın eli kolu bağlı kalmıştı. Bir kızı eğer amcasının oğlu isterse diğer kısmetleri çekilirdi. Heval'i de Miran istemişti.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

Gece ne kadar karanlıksa o kadar çok acı vardı. Yalnız değildik hiç. Hep biz ve acıydı. Uzun bir süre önce göğsünün kafesinde idam ettiği vicdanı,hayaletiyle buradaydı. Çok faraziydik haliyle.. Gölgeler boş kalplerde yaşıyordu. Bazı kalplerde başka kalplerde gömülüydü. Bazı ruhlarda göğüs kafesimizde hapisti. Hepimizin içindeki mezarın hikayesi bu Hepimizin ruhuna gömülü kelimelerin bedenimizi çürüten hayaletlerin tüm mahkûmlarımızın

Bütün yollar çıkmaza giriyordu. Hayallerim,umutlarım siyaha dönüşürken pes edemiyordum. Vazgeçemiyordum. Kurtulmak istiyordum. Yaşamak,nefes almak istiyordum TÖRE SERİSİNİN İKİNCİ KİTABİ İLK ONU OKUMANİZİ TAVSİYE EDİYORUM

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

Evet dinimiz İslam, peki ne kadar dinimize sadığız ve bilgimiz ne kadar?

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.