Bir tutam aşk... Bir tutam hüzün... Bir tutam mutluluk... Bir de ben vardı icinde...

# Keşfedilmemiş Cevherler Atty'15 En İyi Romantik Hikaye # Siyah beyaz bir kadındı Müzeyyen. Arnavut kaldırımı sokakların birinde, elindeki kan kırmızı gülle yürüyordu salına salına. Üzerindeki beyaz elbise uçuşuyordu nazlı nazlı kimi zaman. Omzuna kadar salınan siyah saçları daha da narindi beyaz teninden. Ağır adımlarla yürüyordu kırmızı hayallere sarılmış gül ile birlikte. Ve sevmeyi bilen bir adamdı Süreyya. İnce düşünceli, güzel bakışlıydı. Küçük dairesinin balkonunda oturup her zamanki gibi bir şiir karalıyordu. Bakışlarının arasına girdi Müzeyyen'in ince bedeni. Kokusu alıp götürdü aklını terk edilmiş yerlere. Bu hikayenin sonunda Müzeyyen, elde edilmesi zor bir kadın oldu. Süreyya, aşkı için her şeyi yapacak bir adama dönüştü. Ve Müzeyyen'i sevmek, yaşamayı seven bir adamın intihar girişimi oldu. ©Tüm hakları saklıdır. | All rights reserved.

ELEŞTİRİ KİTABIDIR

Her gecenin sonunda güneş doğarmı kimse bilemezdi...

03.01.1932 Değişmeyen tek şey ölüm. 03.01.2017 Kaldığı yerden devam eden bir hikaye, keşfedilmek için sabırsızlanıyor...

Diyar'ın son hakiminin ölümüydü Diyar'ı ikiye ayıran, Aydınlığın ve karanlığın savaşıydı durdurulamayan, Bir kar kraliçesinin hükmüydü imkansız sayılan, Deniz insanlarının isyanıydı tahmin edilemeyen, Ve öldüğü sayılanın yaşamasıydı vaat edilmeyen. ♛ Fantastik #5, Tarihikurgu #2, Epikfantastik #1, Gerilim #24, Savaş #3, Macera 17 Diyar'ın Hükümdarları EJDERHA'NIN ÖFKESİ - Kraliçelerin Savaşı I Başlangıç Tarihi: 18 Kasım 2015 Bitiş Tarihi: 16 Haziran 2016 Düzenlenme: 2016-2019 Kraliçelerin Savaşı Serisi: 1. Ejderha'nın Öfkesi 2. Ateş Kristalleri 3. Karanlığın Şafağı 4. Güneş'in Tacı

04.04.2016 ... " Dünyadan uzakta bir gezegen var Vera. Gezegenin adı Opus. Opus gezegeninde bazı doğaüstü güçlere sahip insanlar var. Mesela büyücüler , seçilmişler gibi. Bu doğaüstü güçlere sahip olan insanlar belirli alanlara ayrılarak Expermus'ta bunun eğitimini görür. Expermus'u yatılı bir okul gibi düşünebilirsin ama yatılı okuldan çok daha büyük ve eğlenceli olduğuna kalıbımı basabilirim. " dedikten sonra bana güven verircesine gülümsemişti. " Opus gezegenini yöneten tanrı ve tanrıça 18 yıl önce bir kavga etti ve bu kavga sonucu Tanrıça Amel kendi yandaşlarını alıp gezegenin bir tarafında kendi Amel ırkını kurdu. Şuan Opus gezegeni 3 parça halinde. Amel ırkı, Asor ırkı ve Ortak Alan. Asor topraklarında bir adet , Amel topraklarında bir adet olmak üzere Opus gezegeninde 2 adet Expermus var Vera. " diyerek benim anlattıklarını hazmetmemi bekledi. Duyduklarımla şoktan şoka girmiştim . Acaba bu adam ve kadın benimle dalgamı geçiyordu? Adam derin bir nefes aldıktan sonra " Tanrıça Amel ve Tanrı Asor senin anneanne ve deden. " demişti. ... Bir kız düşünün. Kendini insanlardan soyutlamış. Şimdi de o kızın aslında 18 yıldır yaşadığı Dünya gezegenine ait olmadığını düşünün. Gerçeklerden kaçmak için fantastik kitaplara sığınmış o kızın aslında tam da o kitaplardaki baş kahraman olduğunu. Mina'nın deyimiyle oyun gibi olan bu gezegende Vera kendine bir yer bulabilecek miydi ?

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

Gözlerimi sımsıkı kapatarak derin bir nefes aldım. Yapmak üzere olduğum şey benim için bile deliceydi. Sadece birkaç dakika sonra yüzyıllar öncesine gidebilecektim. Ve bu çok tehlikeliydi. Ama buna mecburdum. Başarmam gereken bir görevim vardı. Yanımdaki adam son kontrollerini yaparken aklımdan geçenleri okumuş gibi, "Buna mecbur değilsin." dedi. Gözlerimi açtım ama tamamen ileriye sabitlenmişti bakışlarım. Hayatımı değiştirecek olan yere... Cevap vermedim. "Neler olacağını bilmiyoruz." diye devam etti. "Hafızan tamamen silinebilir." Kararlı olduğumdan emin olmak için bildiğim şeyleri son kez hatırlatıyordu bana. "Bu durumda uyandığında tamamen farklı biri bile olabilirsin." "Bir daha hiç geri dönemeyebilirsin." Bu son sözüyle çözülmüş gibi bakışlarımı ona çevirdim. Ama bu da bilmediğim bir şey değildi. Gümüş desenli siyah sırt çantamı omzuma asarken dudağımın bir kenarı yukarı kıvrıldı. "Bir suikastçi öleceğini bilse bile görevinden vazgeçmez." dedim kararlılıkla.

Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""