Ben Eylül Acar. Karanlık bir geçmişle , aydınlık bir gelecek bekleyen biri. Şu hayatta hiçbir kararını kendi veremeyen Eylül. Geçmişte yaşadığı şeyden dolayı istemeyerek savcı olan , ilk hayali paramparça edilen. Şimdi ise hayatımdaki ilk belki de tek kararı verdim. İstihbaratçı oldum. Katıldığım timde köpekten farksız bir muamele göreceğim belki. Kim bilir belki ileride konumlar , yerler ve çevre değişebilir. Geçmişin pençeleri yakamda iken yaşayacağım şeyleri tahmin edemiyorum ne yazık ki. (Arkadaşlar bu benim ilk hikayem elbette hatam vardır , affola.)

İclal Ilgın, üniversiteden yeni mezun olmuştur ve Kayseri'ye sağlıkçı olarak atanır. Gittiği şehri tanımadığı için bir süreliğine ev arayışına çıkar. Sonunda bulduğunda ise beklemediği bir sürpriz ile karşı karşıya kalır. Özel bir numara sürekli kendisini arar fakat sesini etmez. Genç kız bundan oldukça muzdariptir. Zira birini kırdığını veya üzdüğünü düşünmektedir. Bu yüzden her seferinde aramaları cevaplar, belki arayan kişi derdini anlatır da bu musibet sona erer diye. Lakin arayan kişi konuşmamakta ısrarcıdır. Bu durumda genç kız ne yapacağını bilemez ve arayan kişinin bir gün konuşacağını umut eder. *** "Kimdi o!" "Efendim?" "Kimdi o sana sarılan herif! Onun o elini kırıp diğer eline vermez miyim!" "Sesini duymamız için ağabeyimin gelip bana sarılması gerekiyormuş demek ki." "Dıt dıt dıt..."

Başarılı bir cinayet büro komiseri olan Miray, yardımcısından gelen yeni bir cinayet ihbarı ile harekete geçer. Ancak işler bu sefer onun için diğer çözdüğü dosyalar kadar kolay değildir. Bir uçurum kıyısında sırlarla çevrili bir ölüm zinciri... Çok sevdiğiniz birinin cinayet dosyasında görev alabilir miydiniz? 🔪🚨⚰️ "Kalbimi Emre'nin yanında bırakmıştım çıkarken. Ölmemiş olmamız yaşadığımızın bir göstergesi midir? Ölmek için illa gömülmek mi gerekirdi? Öyleyse ben Emre'nin kalbine gömülmüştüm. Emresiz sonsuzluğa kucak açmıştım. Yaşadıkları değil, yaşayamadığı ukdeleri bitirir insanı. Emre'li geçmişim değil, Emresiz geleceğim kahrediyor beni. Böyle de yok olup gideceğim..."

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ''Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.'' Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ''Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.'' Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

/Askeri Kurgu/ İlk görev yerine atanmış Duru ve özel kuvvetlerden kıdemli üsteğmen Alparslan Kayahan'nın aşk romanı. Canınız sıkıldığında okuyabileceğiniz çerezlik klasik asker kurgusu. Keyifli okumalar! #askerkurgu 1. (19.05.2023)

Hayatım tam olarak Azerbaycan'lı annemin tatil için geldiği Türkiye de bin de bir olan ihtimal ile babama aşık olup evlenmesi ile başlamıştı. Sonra bizi terk edip gitmesi ve hasta olması ile gittiğim Bakü de bir milletvekiline hakaretten aldığım boyumun ölçüsünün adıma yakışır halde bir oyunda buldum. Mesme:Bir çeşit aşk oyunu demekti.

"Her Dem olmuş yürekler, Birbirine söz vermiş gönüller, Kulak duymasa da Duymaz mı kalpler" Kendinden emin bir şekilde attığı adımın hesabını soruyordu. Kendine! Bunu kendime yapabilir miyim? Peki ya ona? Hiç sesini duymadan kavuşmayı beklediğim yarimi görmezden gelip yüzünü bile görmediğim başka bir insanla sırf Allah rızası için evlenebilir miyim? "Karşımda gördüğüm kişiye hayran bir şekilde bakarken istemsiz olarak başım önüme eğildi. İçimden sonsuz kere şükür ettikten sonra kafamı kaldırdım. Tebessüm ederek bana bakmayan gözler beni kendine aşık etmeyi çoktan başarmıştı..." Ubeydullah'ın hikayesi... 25.04.18 Kapak için, @bikudusgecesi'ne cok teşekkür ederim. Sprituel içinde; #91. ^21.03.18 #86. ^22.03.18 #68. ^25.03.18

Uyarı : Talha Hancıoğlu hayali bir karakterdir yaşayanlarda onu aramayınız. ▪▪▪ Bir adam ve bir kadının kaderlerinin beklenmedik şekilde kesişmesiyle başlayan aşk hikayesi.. Allah önce adamı yarattı bundan 27 sene önce. Sonra kadını yarattı 22 sene önce. Kadın ağlayışlarıyla doldurdu dünyayı ve kader ikisi arasında görünmez köprüler kurdu. O bebekler büyüdü çocuk oldu. Çocuklar büyüdü genç oldu. Birbirlerinin kıyısına gelemediler hiç. Kader ipleri dolandı durdu şehirlerde ve kadın geldi adamın olduğu şehre. Hani derler ya tüm aşk hikayeleri bir insanın bir şehre gelişi ya da gidişiyle başlar diye onlarınki de öyle oldu. Ama her nasip vaktine esirken ipleri yaklaştı ama birbirine dolanamadı. Bekle dedi kader daha var. Birbirlerinin kıyısında dolandılar bir süre ta ki o güne kadar. Kaderlerinin ilk kez kesiştikleri güne. Farkında değillerdi tabi. En zor olanı ilk kesişmeydi. Sonra tekrar eden kesişmelerle kördüğüm olup kader ipi birbirlerinde dolanacaktı. #mutluluk 1. 🥹 "06.12.2023 #aksiyon 1. 🥷 '' 22.11.2023 #gençkurgu 1. 💫 "11.07.2022 #romantizm 1. 😍 "11.07.2022 #mizah 1. 😂 "11.07.2022 #spiritüel 1. ✨ "11.07.2022 #islam 1. 🤲🏼 "11.07.2022 #aşk 2. 🖤 "11.07.2022 #ankara 1. 🐣

Bir bataklığın içinde ruhumu kaybetmeye adım adım yaklaşmamın, Kendi kişiliğimi hiçe sayarcasına ayaklarımın altında ezişimin, Alazlanarak benliğimi yok etmemin hikayesiydi bu. Peki, ben bunları engelleyebilir miydim? Kaybolmaktan kurtulabilir miydim? Yanıp kavrulmamak için... Direnmeliydim. Lâkin bu, iki tarafı keskin bir oktu. Her türlü yanıp kavrulacaktım. ~Alya (Göklerin kızı) . . . Not: Prolog bölümündeki mektup 40.bölümde geçiyor.