Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Sizde bu komik şeylere gülebilirsiniz... Herkes komik şeylere bayılır... Biz bunları eğlenin ve gülün diye yapıyoruz. İnanın kendinize sizde bir hikaye , roman gibi şeyler yazabilirsiniz. Sadece kendinize inanın yeter.

#1 03.09.2016 #ÖneÇıkanHikaye * İlk kitap, gerilim ve korku unsurları içerebilir(cin gibi varlıklardan korkuyorsanız.) Akça, babası tarafından büyütülmüş, kendi halinde genç bir kızdır. Hayata dair çok tecrübesi yoktur ve bu onu rahatsız etmektedir. Bir gün öğrendiği gerçek ile hayatı değişmiştir. Akça ve babası, Doğaüstü Varlıklar Dünyasına ait bir soyun üyesidir. Fakat 'Bastırılmış Gen' dedikleri bir şey yüzünden kurt adam soyundan olmalarına rağmen, insan özellikleri gösterirler. Yine de bu varlıkların gittiği Hayalet Liseye kabul edilir ve Doğaüstü Dünya'ya ilk adımını atmış olur. Bundan sonra Akça, hem kendini hem de üyesi olduğu bu alemi keşfedecek, yeni arkadaşlar edinecek ve bunu yaparken de kendini ciddi bir tehlikenin içinde bulacaktır. Belki de babası ile birlikte insan dünyasında kalmalıydı? Hayalet Serisinin 1. kitabı Hayalet Serisi 1. Kitap 'Hayalet Lise' 2. Kitap 'Hayalet Üniversite' 3. Kitap 'Hayalet Dünya'

İki kızımız okullarını bitirip staja giderler. Tek kuralları 'bağlanmak yok'tur. Ama onu da başaramazlar...

İnsanların neyi, ne zaman, nasıl doğru biçimde yapacaklarına kim karar veriyor? Yüzde bin doğru olduğunu düşündüğü bir durumda neden korkularına yeniliyor insan? Neden korkularını bir kenara atıp dostlarını bir kenardan izliyor? Kabil'in gökyüzünde özgürce uçuşan uçurtmaların tüm gölgesi benim ruhuma işlemişti. Tüm o gölgeler ruhumda tüm yaşamım boyunca silinmeyecek bir kara leke bırakmıştı. Hasan tüm dostluğu ve fedakarlığı ile gökyüzüne, rüzgara ve Kabil çocuklarına kafa tutarken ben bir kenarda eziklik içinde kalmıştım. O, bir uçurtmanın peşinden "bin uçurtma yakalarım senin için" diyerek koşarken ben bir dostumun peşinden koşamamıştım. Adeta ondan ayrılırken bile içimde taşıdığım ezikliği Hasan'ın sırtına yükleyerek kurtulduğumu sanmıştım.

Yıllardır düzenlenen bir evlilik müsabakası... Bu yarışa katılan geçmişi gizemli ve ruhu intikamla dolu bir İngiliz leydisi... Evlilikten köşe bucak kaçan genç bir dük... Onların gizemli ve bir o kadar da macera dolu yolcuğuna çıkmaya var mısınız?

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözlerini benden bir an bile ayırmadan bakıyordu. Başımı iki yana salladım. Değildi. O değildi. Artık ona bakmak dayanılmaz bir hal alıyordu. Elini yanağıma koyarak parmağını yüzümde dolaştırdı. Dokunuşuyla gözlerimi kapattım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Şefkat, özlem ve çaresizlik kalbime doldu ve boğucu bir çaresizlik hissettim. Ben ona bakınca, gözleri biraz irileşti, ama ifadesi ve duruşu değişmemişti. ''Gerçeksin.''

Dünyada minimuma inen insan sayısı beş vampir krallığını büyük bir kriz ve kuraklığa sürüklemiştir. Artık krallar daha vahşi ve kontrol edilemez durumdadırlar. Kral José ise diğerlerinin bilmediği gizli bir silaha sahiptir. Ormanda yaşayan güzeller güzeli bir şifa perisi. Her ne kadar efsane olsa da onu bulacak, yanına alacak ve kanını tüketebildiği kadar tüketecektir. Böylelikle diğer vampir krallıklarını da hakimiyeti altına alacaktır. Aradığı fırsat kucağına düşer ama o bunun farkında olmaz çünkü hafızasını kaybetmiştir. Peki ya perimiz aslında en büyük düşmanının hayatını kurtarırsa? Üstelik bir de aşık olursa? Aera'nın tertemiz kalbi José'nin kanlı planlarına dahil olunca da temiz kalabilecek mi? Yoksa José'nin onu kirletmesine büyük bir tutkuyla izin mi verecek? Aera, milyonlarca vampirin sahip olmak istediği nadide bir elmastan farksız. Söylenebilecek tek şey, İlk kapan kazanır!