Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

Kalplerden Ritimler Serisi 2- Ünlü basketbolcu Uygar Türkmen'in kardeşi olmak elbette zordu. Umay Türkmen bunu çok iyi biliyordu. Bilmediği şey ise abisini hiçte sevmeyen, kibirli ve bir o kadar da bencil, yüzmede rekorlar kıran milli yüzücü Seçkin Altaylı'ya gönlünü kaptıracağıydı. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Âşkı hiç Yaşamamış, sevmeyi aşk zanneden bir kadın" DEVA " Hırslı ve Kuvvetli, Âşkı sadece feneri söndürdüğü bedenlerden ibaret gören bir adam" ATEŞ " Bir hata sonucu kaybedilen, iki hayat ve bu hataya Kefaret gösterilen bir âşk..... Yeminini Âşka kurban veren bir kadın.... Telif hakları Kültür Bakanlığı tarafından onaylanmış olup Yazara aittir.

Onun ruhu pisliğe batmış altın toz tanesi gibi... Değerli bir elmasın ışıltısyıla aynı parlaklıkta fakat o kadar kirli ki, gözlerimi kamaştıran o ışıltı yok oluncaya kadar, sahteliği anlaşılmıyor. Anlayamamıştım. Aslında o hiç saklanmadı. Onu saklayan bendim. O herşeyiyle pisliğe batmış bir adam. Bu ilk andan beri böyleydi. O çok açıktı. Ben korkak. O çok gözükara , ben durgun bir denizdim. Ne fark etti ki? O yaktı, ben yandım... O yıktı , ben yıkıldım... Ben sevdim, onursuzca, gurursuzca... O yok etti. Beni, sevgimi, ruhumu... Pisliğe batan parmaklarıyla yok etti olmayan bizi... İkimizi...

Duyuyor musun? Sallamayı bıraktığın beşikte ağlıyor ölüm. (Bölüm sayısı sizi korkutmasın, iki seri (1 ve 3) aynı hikâyede yayınlanıyor.) 1. Seri Ölümün Elçisi 3. Seri Azrail'in Gölgesi bu serinin içinde yayınlanmaya devam ediyor. Cennetten cehenneme kovulan bir melek ve ona aşık olmak üzere olan bir zebani. Ölüm emri verilen bir masumiyet ve onu ilk kez gören ölüm meleğinin emre ihaneti. ''Öyle bir Kara ki; Siyaha İhanet! Söylesene, sen kötülüğün hangi tonusun?'' O, geçmişinin tuttuğu bir kiralık katildi. Ve geçmişi; 'Hesabını sor.' diyordu. 'Canının yanması dininceye kadar, hepsinin canını al!' Yağız Kara, beklediği yılların acısını almaya geliyordu. Ama habersizdi, onu bekleyen tüm planını değiştirecek biriydi. İçinizi ürpertecek kadar gizemli olan bu adam, tek bir amaç güdüyordu. Hayatının tek bir amacı vardı ve bu amaç birçok kişiye mezar olacaktı. Dar bir sokakta buluşan o gözler, onun kalbini yerinden oynatacak kadar, daha önce hiç hissetmediği kadar sıcak gelmişti ona. Kendinden bir haber olan o genç kızın karşısında beklediği dakikalar ona asırlık gelmiş, çok kısa bir süre içinde olsa hissetmişti; o çok özlediği ılık esintiyi. Kalbine değen bu ılık esinti kızın bindiği o mavi araçla buzdan kazıklara dönmüş, kalbine saplanmıştı. Ve genç adam uzun bir zamandan sonra ilk defa hissettiği bu sıcaklığı unutmayacaktı, kalbine saplanan ılık rüzgarın buzları eriyerek kalbine akacaktı. Ve o benimsediği soğuğu yaşarken, kalbi yanacaktı. ''Cehennemime hoş geldin, çocuk.'' İlk yayınlanma tarihi: 24 Mart 2015 © Tüm Hakları Saklıdır. Kopyalanıp, üzerinde başka bir işlem yapılamaz.

Yumurta çatladı; kabuğunu kırdı insanoğlu, bir memnuydu ruhu garipsedi ebeveyni, reddetti onu. Ruhu piç, bedeni öksüzdü oysa, evlat edindi şeytan; dünya diye bir yere terk edilen ruhunuzu. Bir cinayet işlendi dar bir sokakta: şeytandı tek tanığı, bir de sokak lambası. Bir dosya açıldı; hakimi sağır, savcısı kör, avukatı dilsiz ve polisi ağır yaralı... Bir şehit vermeden evvel bir şahit konuşmalı! Hakim küsüye Şeytan'ı çağırdı! Bir cehennem firarisi, Daha Cehennemin Küllerini Üzerinden Silkmemiş Bir Adam... İleri Derece Bir Mizantropi Hastası... O gece, Şeytan'ı tanık olarak hakim karşısına çıkaracak bir cinayet işlendi. Siz hiç hakimin karşısında tanık rolünü oynayan bir Şeytan gördünüz mü? Görmediniz, değil mi? Şeytan bu kez vesvese değil, ifade verecek. Sanırım yazacağım bu hikayem yüzünden, Şeytan tarafından taşlanacağım... Dip Not: Bu Hikaye Bir Kore Dizisi'inden esinlenilmiştir. Temel benziyor olsada içerik ve olaylar farklı ilerleyecektir. Tüm Hakları Saklıdır. Kopyalanıp, üzerinde başka bir işlem yapılamaz. Böyle bir durumda yetkili mercilere baş vurulacağını belirtirim.

VEYL, Cehennem. İçinde ıstırap çeken, günahkâr ruhların barındığı cehennem vadisi. Kameralar önünde canlanıp, kameralar önünde solan bir hayat. Herkesin gözlerini kırpmadan izlediği bu filmde gerçek bir katil ve ölen küçük bir kadın. Faili meşhur bir cinayetin milyonlarca tanığı... Hiçbiri bu yaşananların gerçek olabileceğini düşünmedi, hiçbiri izlediği o sahnede can veren gerçek bir kızın varlığını bilmedi. Ölüm milyonların önünde aldı canını, cehennem milyonların önünde örtüldü üzerine ve milyonlar, ayakta alkışladı... ''Günahımı hissedebiliyor musun? O gece ben, cehennemin kapılarını araladım kendime.'' Canınız bu kadar çok mu yanıyor? ''O gece ben! Cenneti yasak kıldım kendime." Sanırım tahmin ettiğimden de fazla... "O gece ben... Bir ruhu öldürdüm. Şimdi söyle, hâlâ affetmek istiyor musun beni? Kendini kandırma, canın yanıyor görebiliyorum. Fakat anlayamıyorum. Neden kızıp bağırmıyorsun? Neden affetmek istiyorsun? Benden daha ne gizliyorsun?" Çünkü Sizi, Seviyorum... Özür dilerim, bunun bu kadar acıtacağını tahmin edemedim. "Neden susuyorsun? Öldürdüğüm ruhunun yasını mı tutuyorsun?!" Ruhum ölürken bile hayrandı size. Ruhum için endişelenmeyin. "Affetme beni! Tamam mı Kül, affetme beni! Çünkü ben... Ben! Affedemiyorum kendimi..." Sizi, affediyorum. Hiç kızamadım ki. Hiç vazgeçemedim. Ne yapmış olursanız olun, affediyorum bayım. Fakat ruhumdan af dilemeyin sakın... O, affetmeyecek sizi. Ama ben, ben affediyorum. "Failinden çok uzak bir cinayetim ben. Cesedim, ruhuma alabildiğine küs. Alabildiğine soğuk küçük ellerim, gözlerim alabildiğine boş. Failine aşık bir cinayetim ben, kalbim durmuş olsa da gözlerimde hâlâ birkaç damla saklıyorum onun için." Bir ruhtan cesedinin failini dinlemek ister misiniz? Eğer merak ediyorsanız, hadi, okumaya başlayın. Kategorisinden de gördüğünüz ü

"Bir randevumuz var sanıyordum" Zack Bressler! Dylan, gözlerini açtı. "Kabul ettiğimi hatırlamıyorum" dedi sert bir sesle. "Sen bana sadece emrivaki yaptın." Zack, cıkcıkladı. "Dylan" dedi kınar bir sesle. "Sana bir tavsiyem var benim sevgili müstakbel sevgilim" dedi. Sesindeki alay fark ediliyordu. Gazeteleri okuduğu belliydi. "Eğer hemen buraya gelmezsen adam gönderir seni zorla getirtirim. İnan bana, buraya gelmek dışında bir seçeneğin yok." Telefon kapandı. Dylan, gözlerini kırpıştırarak telefona baktı ve ardından ayağa kalktı. Banyoya doğru giderken bir an durdu. Gazeteler hala sehpanın üstünde duruyordu. 'BÜYÜK DÖVÜŞÇÜNÜN GAZETECİ SEVGİLİSİ' diyordu manşetlerden birinde. Bir diğerinde ise 'ESKİ DÖVÜŞÇÜNÜN GİZEMLİ GAZETECİ SEVGİLİSİ!' diye bahsediyordu.

Kirli ruhuna fısılda insanoğlu: Bu dünyaya gelen hiçbir ruh temiz dönmedi ahirete! İçki kokan nefesinle ağzına aldığın üç avuç su, kurtarmayacak seni. Elindeki kanı suyla temizlediğini sanan kaatili... Zaten hangi yargıç affetti ki? Yağız KARA 19 Ocak 2017

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.