- Yiğit, senin Çağan'a olan duyguların, ondan vaz geçmeni zorlaştırmayacak mı? Tuna içeceğini pipetten çekerken açık kahverengi gözleriyle de Yiğite bakıyordu. Yiğit ise şaşırmıştı. - Hangi duygularmış bakalım bunlar Tuna? dedi gülümserken Yiğit. Tuna içeceğini masaya bıraktı. Cebinden telefonunu çıkarttı. Biz onu dikkatle izlerken, Spotify'ını açtığını gördük, daha sonra da Ceketinin mendil cebinden de ikinci nesil AirPods'larını çıkarttı, Yiğit'e uzattı. Yiğit tereddüt etmeden kutusundan çıkan AirPodsları kulaklarına taktı. Tuna Yiğitin kulaklıklarını dikkatle kontrol ettikten sonra yeniden telefonuna döndü. İşaret parmağıyla muhtemelen 'Oynat' tuşuna bastı ve telefonunu ekranı aşağıya gelecek şekilde masanın üzerine bıraktı. Bu doğası gereği bir ritüele benzer harketlerden sonra gözlerimizi Yiğit'e çevirmiş, onun tepkisini bekliyorduk. Altında oturduğumuz ağaçların yapraklarının arasından yumuşak kış güneşi, Yiğit'in düzgün yüzünü aydınlattı. Çatık sarı kaşlarının altında ki Çelik Mavisi Gözlerini kıstı ama o çelik mavisi gözler, müzik başladığında buğulandı. Biz kulaklıklardan gelen ince bir tıkırtı duyuyorduk ama notaları yada sözleri çıkartamadığımızdan, Basit bir sohbette doğan ufak bir fırsattan faydalanan Tuna'nın büyük bir özenle tasarlanan ritüelinin sonucunu da merakla bekliyorduk. Yiğit gözlerinden okuduklarımız hariç hiç bir tepki vermiyordu ama şarkıyı da halen dinliyordu. Tuna ise arkasına yaslanmış ve durduğu yerden Yiğit'e bakıyordu. Dört dakika ve beş saniye öylece bekledik. Sonunda kulaklıklardan gelen ince tıkırtı aniden bittiğinde, Yiğit yavaş hareketlerle kulaklıkları çıkartıp Tuna'ya geri verdi. Tuna kulaklıkları ufak kutusuna kaldırıp, kutuyu Ceketinin mendil cebine geri koydu. Sonra da telefonunu ceketinin iç cebine kaldırdı. Biz Tuna'yı sanırım fazl

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon VI "...Bende mecbur bindim. Rüzgar, kendisine Taksici tanıdık da yapmış. Bu çocuk böyle işte kendisini sevdirir, hemen insanlarla bir kod oluşturur. Bu kodu da yanlış yapmamak üzerine kurar. Taksici Amca diyeceğim; çünkü yaşını başını almış, feleğin çemberinden geçmiş, mesleğini yaşayan, kuralları olan bir amcaydı. Beni arkada yalnız bırakıp Taksici Amcanın yanına oturdu Rüzgar. Yol boyunca havadan sudan sohbet ettiler. İyice kankaya bağladılar ama Rüzgar bildiğin derin bir saygı gösteriyor, adam da bunun farkında ve ona göre davranmaya çalışıyor. Ben arabadan indim, Rüzgar yeni arkadaşıyla sohbetini bitirip parasını ödeyip, 'üstü kalsın' havasını da attı ama Taksici Amca kabul etmedi, para üstünü zorla Rüzgarın eline tutuşturdu, Rüzgar daha fazla üstelemeden bir hızla kapısını açıp dışarı çıktı, Rüzgar elinde ki parayı cebine koydu bana yetişti..."

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon VII Kapıyı açar açmaz kar ve buz arasından Rüzgar eve girdi ve hemen arkasından da kapıyı sıkı sıkı kapattı, sırtında da bir kamp sırtçantası vardı. Çantayı ağır hareketler ile kapının yanına attı, kalın botlarını çıkarttı, paltosunu çıkarttı duvara astı, Bana döndü, benim şaşkın bakışlarımın arasında dresuara yöneldi ve metal çanaktan telefonumu aldı. - Hah işte tahmin ettiğim gibi. Telefonu yine burada bırakıp, üst kata sıcak duş almaya çıktın değil mi? Sonrasında da kendi kendine sıcaktan mayışıp, derin düşüncelere daldın herhalde! Bunları söylerken de telefonu yüzüme doğru sallıyor ve sırıtıyordu.

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon V İleride, bankta yalnız başına bir çocuk oturuyordu. Sarı, kısa ve fırça gibi dik saçları vardı. Delen derin mavi gözleri vardı. Kırmızı dudakları bulunduğumuz yerden bile görünecek kadar kırmızı ve yanakları da al aldı. Üstü-başı düzgün, kravatı sıkı ve düzgün bağlıydı. Ayakkabıları siyah renk ama klasik görünümlü olup, şu yumuşak tabanlı spor ayakkabılardandı. Çok sakin bir şekilde, kollarını bankın arkasına atmış gayet rahat oturuyor ve bize onunla aramızdan yer yer koşarak, yer yer arkadaş grupları halinde geçenlerin arasından ama son derece sakin bir şekilde bakıyordu.

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon IV "...Üçümüzde rahatlamıştık, beraber yapmayı en çok sevdiğimiz şeyi yapıyorduk yine gülüyorduk.... ...Ve karar verilmişti. Bizimkisi belki bir yüzük yoldaşlığı değildi ama artık aramızda olmayan ve aklımızdan bir türlü çıkartamadığımız bir yoldaşımıza verilmiş olan son sözümüzü tutacaktık ve bu söz, ertelenebilen ama öyle yada böyle muhakkak bir gün tutulması gereken, derin bir sözdü ve o gün işte bugündü. - O zaman dostlarım, Dağların yüksekliklerinden fırtına bizi çağırıyor..."

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon VII "...Bizim kederli görevimize neşeyle hazırlanan birisi. Her ne kadar bu durum tezat gibi dursa da bizim kederimizi dengeleyen neşesi, Rüzgar ve benim için önemli bir unsurdu. Sözleşmiştik. Zamanı geldiğinde, o Cuma günü geldiğinde planlandığı gibi ve en başından planladığımız gibi bu yürüyüşümüzü yapacaktık..."

Fırtına Seni Çağırınca, Sezon II "...Okullar başlayalı neredeyse bir ay olmuş hatta bir ayı biraz geçmişti sanırım. Hafta sonunu iple çektiğiniz haftalar olur ya! Öyle bir haftaydı. Yağmur bir kere bile yağmamıştı. Bu nasıl bir sonbahar? İçim sıkılıyordu. Artık bu hüzünlü halden, uzun surattan, kalkık kaşlardan sıkılmıştım. O an aklıma SarıKafa geldi. Farkında olmadan, onun oturduğu sıraya doğru bakasım geldi. Sınıflar birbirinin aynısı olduğundan başka sınıfta da olsak, benim oturduğum sıraya göre onun yerini az çok kestirebiliyordum. Yavaşça kafamı kaldırıp ön sıralara baktım. SarıKafanın olması gereken sırada bir çocuk oturuyordu, SarıKafa falan değildi, gayet normal bir çocuktu işte. Gözlerim onu aramıştı farkında olmadan. İnsan kabullenemiyor işte ölümü. Kendime bir söz vermiştim ben daha bu yaşta yaşımdan çok büyük olan bu konulara kafa yormamalıydım. Kafamı salladım içinde olduğum düşünceleri etrafıma saçarak dağıttım..."

Buyurun, lütfen buyurun oturun, ateşimizin başında herkese yer var, herkes için rahat bir sandalyemiz, yıldızların altında, gece serinliğinde üşümeyin diye bulut gibi yumuşak battaniyelerimiz var. Aç mısınız? Atıştırmalıklarımız da var ancak şekerli yiyecek ve içecekler ikram menümüzde pek yok, yine de mevcutlardan istediğiniz kadar alabilirsiniz. Müsadenizle hikaye anlatıcınız olarak ben artık hikayelerime başlayayım, gece uzun ve anlatılacak hikaye çok.