"Hayal ederken bir gece uzaklarımız olmaz." 23.35 "Seni öpen ben olurum dudaklarını yormam." 23.36 Mert? Gerçekten sen misin? 23.42 İnanamıyorum! 23.42 Benim, kelebeğimi kozadan çıkartmaya geldim. 1. #yalıçapkını (23.06.23)

"Hayat olmayan şeyleri iteceğim. Ve öldüğüm zaman aslında yaşamamış olduğumu görmeyeceğim." Gözleri ile resim sergisinde ki çizimlere baktı. Kendisini burada nasıl ve ne için bulduğunu bilmiyordu. Kapısından geçiyordu ve içeride tanıdık bir şeyler bulduğunu hissetmişti. Şimdi de buradaydı. Tanıdık bir şeyler bulduğu yerde. Kapıdan geldiği gibi çıkacakken gözleri bir resime takıldı. Bir cüce vardı resimde. Elinde altınları tutuyor, havaya saçıyordu. Altınların çevresine kırmızı renkli betimlemeler yapılmıştı. "Kan," diye geçirdi içinden Ferit. Demek ki cüce altınlara sahip olabilmek için çok kan akıtmıştı. Sertçe yutkundu. Bu resimde kendi ailesini görmüştü. Kendi cinayetlerini, kendi başarılarını, kendi servetlerini kazanmak için akıttıkları kanı görmüştü. Ferit Korhan, bu çizimde abisini görmüştü. "Bende seni seviyorum Ferit ve hiçbir şeyin önemi yok. Ne Fafnir'in şu an bu evde olması, ne de Regin ile aynı kaderi paylaşmanın." dedim nefes alarak. "Hiçbir şeyin önemi yok." dedim. -Hikaye, İskandinav Mitolojisinden esinlenilmiştir. - 1. #dizi |03.06.23|

WattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," dercesine mızraklı bir yanıt vermişti. Etrafta kimse de yokken üstelik neyin seremonisiydi tüm bu yaşanan acı nöbetleri... Kafasının içinde, onu hep dibe iten, ancak oraya layık olduğunu ve tüm insanlığın onu parmaklarıyla gösterip güldüğünü söyleyen o ses karanlıkların içinden bir uğultu halinde sarmıştı tüm benliğini. Mağarasına gitmek istiyordu. Bazı gizli cevapların kulağına fısıldandığı, soğuk, kuru ama dermanını bulabildiği mağarası. Dermanı için bu sefer kulağına fısıldayan olmadı, onun yerine kendisine bir ejderha hediye edildi. Mağara bu sefer aşırı cömertti. Aldı o ejderhayı, sevemese de canını da yaksa, elleriyle büyüttü. Sonra kafasındaki uğultuların, karanlıkların üstüne saldı. Ejderha, onun içindeki tüm karanlığa alevler püskürttü, aydınlattı. O aslında sadece ona gülenler pişman olsun isterken, ejderha ona gülen tüm insanlığı yaktı, kül etti. Üstelik sadece gülenler değil yaklaşan her şey yandı. Çünkü bilirsiniz bir ejderhayı eğitemezsiniz. Onlar sadece yakar. Ejderhasının yakım-yıkımından biraz da olsa keyif aldığını hissetti. En azından sesler nihayete ermişti, mutluydu. Hislerini paylaşma ihtiyacı duyuyordu fakat herkes ve her şey yanıp bitip kül olmuştu. Başını eğdi, yanık ve kanlı ellerine baktı, gülümsedi "Keşke en azından bir konuşanım olsaydı." diye iç geçirdi. Bu, içiyle yaptığı son konuşmasıydı... #dizi - 1. |13.04.23| #hayrankurgu - 3. |16.08.23|

Kaderin beklenmedik şakaları bazen bizi yıkabiliyor! Burcu Şahan, hayatın ona getirdiği zorlu mücadelelere rağmen ayakta kalabilmiş, polis olmuş ve bütün kaderini belirleyecek adımlar atmış bir kadındır. Ailesinin başına gelenler, onun dimdik ve güçlü duruşunu bozacak mıydı? Hayatında hiç aşık olmamış bu kadın, aşk ile tanışınca o yıkılmaz duruşunu koruyabilir miydi? "Bazen polis olmak bile, her şeye dimdik durmak olmuyor Barış Çetin." Barış Çetin, sahne ismi ile 'Sehabe'. Babasının küçükken ona 'gelişir', 'erken büyür' diyerek verdiği o kadar ağır işin arasından çıkıp okuyabilmiş; psikolog olmuş, insanların ruhlarına dokunmayı keşfedince bu işi sevmiş ve rapçi olmaya karar vermişti. O dışarıdan gelen her darbeye karşı güçlüydü ama ya içeriden gelen darbe? Ona karşı güçlü müydü? "İnsanlar aşık olunca Burcu, geleceği ve geçmişi unutuyor. Şu anda takılı kalıyor ve ölümsüzlüğü hissediyor.. ama insanların unuttuğu bir şey varsa, ne kendimiz ölümsüzüz ne de aşk.." *Sehabe kurgusu kapsamında yazılmış 6. kitaptır!* *Kurgu ve olay örgüsü bana aittir!* "Bacaklarını kopartıp özgürlüğüne yürü!" ©alınması durumunda gerekli işlemler uygulanacaktır!

Geçmişin oyunları ile kirlenen iki aile, geleceğin getirdikleri ile tekrar bir araya gelir. Kader, iki tarafı da yakıp yıkarken, o yangından bir aşk doğar.. Üniversite öğrencisi Ayla, küçükken hayalleri için İstanbul'a okumaya gelir. Okuduğu ilk yıllar, küçük küçük davetlere giderek, para kazanır. Önüne birden düşen işi beğenir. İşi kabul eden Ayla Alkan, hayatında inişler çıkışlar yaşamaya başlar. Kendini yalanların, intikamların ve geçmişin oyunları arasında bulur.. Sevdiği adam, arkadaşları ve ailesi ona oyunlar oynar. Geçmişin günahlarının acısını kendi çeken Ayla için, her şey daha yeni başlamıştır... Dağra Solmaz; sahne adıyla Stabil Bakunin. İstanbul'un önde gelen rapçisi.. Kameramana ihtiyaç duyar. Menajerinin isteği ile, üniversite okuyan Ayla'yı yanına çalışmak için alır. İlerleyen zamanlarda öğrendiği gerçekler ile kendini kaybeden Dağra, geçmiş için herkesin, her şeyin canını yakmaya hazırdır. Unuttuğu, hesaba katmadığı şey ise kaderin ona da oyunlar oynayarak hayatını mahvetmesidir... Hayatı mahvolan iki ruh, zarar görmüş iki beden.. Birbirlerini sarabilirler mi? *"Stabil Bakunin kapsamında yazılmış 4. kitaptır!"* "Aynı yerde bekliyorum gelir misin bilmem.." 'Rap - 1 (31.08.2020)' 'Türkçe Rap - 1 (02.09.2020)' 'Şiir - 27 (04.01.2021)' TAMAMLANDI!