Ailesi dağıldıktan sonra Sehun hep üvey kardeşi Luhan'dan nefret etti ama Sehun'un ablası Hannah üvey kardeşleri Luhan'ı geri getirdiğinde her şey değişmişti Luhan'ı geri almaları annelerinin son isteğiydi, fakat Sehun masum Luhan'ın hayatını cehenneme çevirmeye karar vermişti Bir zamanlar her şeyi Luhan'dı, artık Sehun'un istediği tek şey çocuğun ailesine ihanet ettiği gibi ona da ihanet etmek

"Bu artık bir oyun değil Luhan."

''Piyon? Ah, evet.'' Luhan gülümseyerek ayağa kalktı ve onun önüne geçti. Omuzlarından tutup, parmak uçlarında havalanarak onun dudaklarını dudaklarına bastırdı. ''Her oyunun sonunda, bütün satranç taşları aynı kutuya konulur. Hayatta budur, nasıl bir insan olursan ol, her son herkes için aynıdır. Herkes bir gün ölür, önemli olan nasıl yaşadığındır.'' Sehun şaşkınlıktan konuşamayacak hale gelmişti. Sığındığı sözcükler, ona ihanet ediyor ve bir türlü konuşamıyordu. ''Kendine bir şans ver, insanların seni tanımasına izin ver.'' Luhan, afallamış Sehun'a bakıp gülümsedi. ''Sana aşık olmadım. Aşk bencilliktir ve ben bencil biri değilim. Seni sevmiyorum da, çünkü sevilmeye değer biri değilsin.'' © Tüm hakları saklıdır.

Hayatın insanın başına nasıl bir çorap öreceği hiç belli olmaz. Luhan kendini bu sözün başında gelen örneklerden biri olarak görüyordu. Hiç tahmin etmediği bir zamanda karşısına çıkan bir kadın ve yaptığı teklifi mecburen kabul etmesini gerektiren nedenleri vardı. Nereden bilebilirdi ki teklifin bir prensle evlenip ona bir varis vermek olduğunu...