"Yürüyordum sadece hayallerime, gözlerim arıyordu onu hayallerimin içinde" "Öyle uzaktım ki manevi cevherlerimden, hayatımın odak noktasında ki iki kişiyi bir bir yitirmiştim gözlerimin önünde. Öyle yalnızdım ki şu fena-yı alemde tek bir ışık alıp çıkarabilirdi beni bu karanlıktan" Bu karanlığı önleyebilecek tek ışık umut ışığıydı. Her yaşadığından farklı bir anlam, farklı ders çıkaran baş karakterimiz Kutay, çağımızın ideolojik dünyasını gözlerimizin önüne seriyor. Görünüşte kalabalık, manevi olarak sessiz şehir İstanbulun en ücra mahallesinde yaşayarak birbirinden garip olaylarla yüzleşiyor. Bu olaylarla yüzleşirken hayalim dediği kızı ve zamanında ailesini terk etmiş babasını aramak için birbirinden ilginç maceralara girişiyor. Umuda Çırpınan Kanatlar umut ışığını söndürmemek için direnenlerin hikayesi. Aramıza hoş geldin... -Umuda Yelken Açanlar -YAKINDA-

İnsanları dış görünüşüne göre yargılayan bir toplumda yaşıyoruz. Beste'nin de başına ne geldiyse dış görünüşünden gelmişti zaten. Erkek arkadaşının onunla parası için çıkıp onu aldatması mesela. Aldattığı kişininde Beste'nin en yakın arkadaşı olması. Aşık olduğu kahramanım dediği babasını şirketteki odasında yarı çıplak bir vaziyette sekreteriyle öpüşürken görmesi.. Siz olsaydınız Beste'nin yerinde ne yapardınız? Beste annesine söyleyemedi bu olayı. Zaten bu olayı annesine söyleyip üzmenin bir anlamı yoktu ona göre. Annesi kocasının ufak kaçamaklarını bilen bir kadındı zaten. Beste gitmeyi tercih etti. ABD'de eğitim görmeyi. Ufak bir pürüz vardı bu hikayede. Bu pürüzde Beste'nin intikam istemesiydi. Beste artık saf ve çirkin bir karakter olmaktan çıkmıştı. Artık o bütün erkeklerin yavşadığı, sokakta yürürken arkasından ıslık çalındığı bir genç kızdı. En kötüsü de o artık kötüydü. O artık masum değildi . O intikam istiyordu. O herkesin korkacağı cinsten biriydi artık. Gizemliydi mesela...

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

tr7t4t4t