"Sana yardım edeceğim" sert ve erkeksi sesiyle konuşmuştu adam. Kelimeler ağzından hangi ara çıkmıştı hiç fark etmemişti. "Nasıl?" diye sordu kadın masmavi gözlerinden umut kırıntıları geçerken. Deli gibi merak ediyordu karşısında oturan daha bugün tanıdığı adamın ona nasıl yardım edeceğini. "Benimle evleneceksin" adamın ağzından dökülen iki kelime yetmişti kadının gözlerini irice açmasına. "Nee?" Allak bullak olmuş duygularına, mahv olmuş hisslerine, karışık düşüncelerine rağmen tek bir kelime çıkmıştı gökyüzü gözlü, gece karası saçlı kadının dudakları arasından... *** Acılı hayatlar... Kesişen yollar... İstanbul'dan Karadeniz'e kadar uzanacak sürükleyici bir aşk hikayesi... Efsa❤Yaman... Başlama tarihi: 02.10.2020

Tutsak olan bir kız. Neden esir olduğunu bilmeden yaşadığı dar bir odada, hayatı alt üst olur. Gizemli adamın eşsiz cekimine kapılmadan kurtulmanın yollarını aramaktadır. Sırlarla dolu bu kitabı okudukça gizemine kapılmaya hazırmısın? Okuduğuna pişman olmayacaksın.

Nihan o yangınların içinde kaç kez boğuldu, o yangınlarla kaç kez savaştı sayıları bile belirsiz... Kalbinin ağırlığı ruhuna dar geliyordu... Gitmek çözüm müydü? O an için belki öyleydi... Ama esas acıları şimdi başlayacaktı... Ruhu kalbine dar gelip, sancıları bir bir yoklayıp simsiyah olacaktı... Kalbine inen aşk acısı zift karası gibi yapışıp asla onu terketmeyecekti... Ölene kadar... O acıyla yoğrulacaktı... Her geçmişin kanayan bir yarası vardı... Tıpkı Nihan'ın kanayan yüreği gibi... Denizde başlayan bir sevda... Çetrefilli o yollardan geçerek Nihan'ı en olmadık uçurumun kıyısına attı... Nihan sadece gitmiyordu, yüreğinin yangınını parça parça savuruyordu. Ama bilmiyordu ki nereye gitse yüreğindeki acıyı da götüreceğini... "KALBİM, TEK BİR SEVDANIN NEFESİ VAR. VAZGEÇTİĞİM DEĞİL, YENİDEN DOĞDUĞUMDUR BENİM SEVDAM!"

İmkansız Aşkın Tanımlarıydık seninle... İmkansızdık, Yine de aşka ilk anda kapılmaktan kaçamadık... Düştük, Her seferinde kalktık Ama bir türlü o 'Mutlu Son' yazısını Sonumuza yazamadık... Biz mi beceremedik aşk denilen duyguyu yaşamayı, Yoksa tüm yollarımız tuzaklı mıydı? Göremedik... Kaç bilinmezli bir problemdik bilmiyorum ama, Bir araya gelsek de sonumuzu çözemedik... Üç yanlışımızla birlikte tüm doğrularımızı kaybettik... Şimdi mi? Gücümüz olsa bile, Cesaretimiz kaldı mı ki? AŞK'4.SANİYE YAKINDA...

Yetimhanede başlayan dostluk arkadaşlık nefret ve aşk

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

İki eksik bir tam etmez meftun. Yine de gel sol yanını sağ yanıma bastır. Denemezsen yaşamanın ne anlamı var? Benim yaram senin yaranı yenemez. Ama yaralı yarasından tanır bir diğerini. Ben seni tanıdım meftun. Gel kanadığım yerden öp beni! Yaram derin, yarana bastır ki karışalım. Bir durak seç meftun! Dönmek için. Asıl gidiş dönmektir. Al aklımı kaçır! Çünkü ikimiz birden delirebiliriz. Çünkü bu mümkün. Çünkü kimse bizim deliliğimize karışamaz. * Kimsesiz, yaralı, terk edilmiş bir kadın. Sera Gece LEVİ Kimsesiz, yaralı, terk eden bir adam. Ateş Mete BENDER Birbirlerinin hem yarası hem ilacı olmak için doğmuşlar. Kanaya kanaya iyileşenlerin hikayesi...

Evliliğe nazaran boşanma oranının yüzde doksan arttığı bir dönemde yaşamak Hafsa'nın kara belasıydı. Evliliğini yürütmeyi bile başaramayan kara dul denecek kadar şansız bir kadındı. Yüzde doksanlık orana dahil olan bir diğer kişi bahtsız Cengiz olmuştu. Yüzüğünü parmağından çıkarırken nafaka derdini boynuna kolye edindiği için oldukça gergindi. İki talihsiz gencin parmağına yeniden yüzük takılmak istendiğinde yaralı iki gencin kararı ne olacaktı? Dul olmanın dert olduğu bir ülkede gençlerin başı elbet bağlanacaktı. Ailelerin bilmediği şey ise; evlatlarının sanıldığı gibi masum olmadığıydı. "Bir kadının kendini arayışı." HİKAYE YETİŞKİN UNSURLAR İÇERMEKTEDİR. 🔞

Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor.🍀 Bir heves uğruna ailemi kaybettiğimde kendi evimde kül kedisine dönüşeceğimi bilmiyordum. Dahası yengelerimin baskılarına, kendimi hapse attırmak isteyecek kadar tahammül edememiştim. Her şey ben parmaklıklar ardındayken değişti. Kader çarkımın yeniden döndüğü yer, kara kaşlı, kara gözlü ve bıyıklı bir memurdan sonrası oldu.

Ölümün mevsimidir sonbahar... Sonbaharda seçeneği yoktur yaprağın, dökülmekten başka. Sararmak, dökülmek, sonrası ölüm... Tıpkı insanın ölümü gibi. Ben de tıpkı o sarı yapraklar gibi meçhule savrulurken rastladım ona. Bu kez önümde seçeneğim vardı. Ya ölümden kaçacaktım ya da ölüme aşık olacaktım. Ölüme aşık olur mu insan dedim, cevabını şairin sözlerinde buldum. Aslında yaprak sıkılmıştı ağaçtan bahaneydi sonbahar... Aslında ben sıkılmıştım hayattan, yaşamam için bahanemdin sen benim...