Josefa Hanabella Valiente is the ugly girl of Altagracia. She is often bullied because of her ugly looks. Binansagan siyang ng maraming pangit na pangalan at nasanay na siya roon. Now that her father's dead, everyone bullied her more. The people of Altagracia hated her father's deeds and she can't do anything about it. Tanging ang pusa niya na lang ang kakampi dahil mismong ang kamag-anak ay masama rin ang trato sa kanya. Her heart got broken and she swore to herself that she would never be that helpless bullied girl again. In time, she earned her place and is now popular, the way she wanted it. Pero nang bumalik ang lalaking bumasag sa bata niyang puso, bumabalik ang mga pangarap niya noon. Her daydreams came back, too and she didn't know what to do. Her daydreams that consist of many things. Including holding him close. This is the third and last book of Azucarera Series. The series consist of three books. The two other books are: Against the Heart (Azucarera #1) Getting to You (Azucarera #2)

The students of Special Section are dying, one by one. Some say it's a curse, but the transfer student believes that someone is killing her classmates. How can Rhianne stop the killing when anyone can be the killer? Will she be able to find the killer before the killer finds her? *** When Rhianne transferred schools and became a part of Special Section, she thought she belonged to the best. But one day, everything started to crumble down. Their teacher left, attitudes have changed, and a curse has been causing their classmates to die. At this point, anyone can be considered as the killer-the person whom you considered as a friend might actually be the one who would stab you to death. Can the group of Rhianne be able to find the truth and catch the killer before it's too late? DISCLAIMER: This story is written in Taglish.

Nakakabagot ang buhay. Lalo na pag papasok ka nang school, kakain, humiga sa pera, maligo sa puri, mamili ng babae, at matulog. Paulit-ulit lahat araw-araw. Lahat nalaro mo na, poker hanggang pag-ibig naipanalo mo na. Kung sana may pwedeng paglaruan. Yung unique. Yung nakakatuwa. Nang dumating siya sa buhay ko, natuwa ako kasi pinaglaruan ko siya. Humingi siya ng pabor. Binigay ko. Nagpaturo siya. Tinuruan ko. Humingi siya ng masasandalan. Binigay ko. Kasi nakakatuwa siya! Pero habang tumatagal, bakit siya na yung natutuwa at ako na pinaglalaruan? Hate. Lies. Temptations. Betrayal. Pain. Love. All in one. Training To Love.

Elevators. Airplanes. Palaman ng Sandwich. Yung feeling na papunta ka pa lang at excited ka pa lang sa pupuntahan mo. Yung feeling na palapit pa lang yung birthday mo. Yung feeling na palapit pa ang isa pang espesyal na araw. Yung feeling na ilang oras na lang ay pasko na. Yung feeling na tatlong araw na lang simula na ulit ng pasukan. Yung feeling na nasa gitna ka pa lang at di ka pa nakakarating. Yung feeling na malapit na pero hindi pa. Yun ang laging gusto ko. Yung nasa gitna pa lang. Yung nasa gitna ka ng dalawang bagay. Gitna ng isang building. Gitna ng langit at lupa. Gitna ng dalawang matatabang tinapay. Gitna ng byahe papuntang disneyland. Mas gusto ko yung feeling tuwing nagbabyahe kesa doon sa nakarating ka na. Mas gusto ko yung feeling na may inaantay ka kesa doon sa nandyan na. I always like the things in between. "You only like things in between, Coreen. You only like the chase... You only want me chasing after you. You don't want to decide... Pero pakiusap naman, magdesisyon ka na, kasi tao rin naman ako, nasasaktan. And you? I don't think nararamdaman mo yung sakit na nararamdaman ko... You are just too heartless."

Ang pag-ibig ay parang nagsusugal. Pag sigurado kang mahal mo ang tao, ibibigay mo ang lahat. Ang problema dito ay di mo alam kung may maibabalik paba sayo o wala. Maswerte ang nakakakuha ng higit pa sa inaasahan, pero luhaan ang mga sumugal at natalo. Pero ganun paman, tulad ng sugal, kahit walang kasiguraduhan, marami paring umiibig, marami paring sumusugal. Dahil... Baka Sakali... Baka Sakali... Pero hanggang saan ang pagbabaka sakali mo?

Ilang beses ba nating tinanong ang sarili natin kung mapapansin ba tayo ng mga taong mahal natin? Ilang beses ka ba magtatanong sa buong buhay mo? At ano sa tingin mo ang magiging sagot? "Mapapansin kaya ako? Ang pag-ibig ko? Ang katauhan ko? Mapapansin Kaya?" Paano kung hindi? Paano kung oo? Magkaiba ba ang gagawin mong desisyon o pareho lang? Mag-iiba ba ang pananaw mo o magpapatuloy ka lang sa kung anong alam mong constant? Umaatikabong fame laban sa umaatikabong pag-ibig.

Si Girl - may pagka-childish, slowpoke, exaggerated mag-isip, accident prone, sweet, mabait, super friendly, hindi nauubusan ng energy, positive thinker pag dating sa mga problema. Si Guy - mature, seryoso, hindi ngumingiti, bossy, masungit, snob, magaling mag-handle ng mga bagay, a perfect decision maker, hindi nakikipag-kaibigan, lahat tinuturing nyang competitors/kaaway. What if magtagpo ang landas nilang dalawa? At magkaroon ng biglaang kasal dahil sa di inaasahang pangyayari? Are they going to prove na total opposite attracts? O maghihiwalay din sila in the end? paano pakikisamahan ni girl ang asawa nyang mafia boss? matagalan kaya ng isang mafia boss ang asawa nyang slow? Let's see..