Hayat hiçbir zaman size altın tepside sunulmaz. Onu değiştiren, güzelleştirenler bizleriz. Tek sorunumuz onu güzelleştirirken çektiğimiz acılardır. Hepimiz iyi şeyler yaşamak için çabalarız. Tabii ne kadar çabalarsak çabalıyalım bazen hiç iyi şeyler yaşamayız. O aşka inanmayan biriydi. Bense aşksız yaşanmayacağını savunan biri. Sürükleyici hikayemizi okumaya başla.

Annemin elindeki ilaçları görerek başladığım bir gün daha.İleri düzey hasta olmamama rağmen alınan bu tedbirleri sevmiyorum.Ben iyileşmek istemiyorum ki.17 yaşında sevmediği bir liseye giden,çevresinde hiç arkadaşı olmayan,tek dostunun hayali arkadaşı Ada ve kitaplar olduğu bir kız iyileşip dostundan ayrılmak ister mi? Tek çarem Ada'ya benzer,güvenebileceğim bir dost bulmak...Hadi gelin bu savaşta beraber savaşalım!

2015 Ağustos ayından beri Rastgele #1

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

akıl kalp kadar yormaz bendeni derler ama kimse bilmez aklındaki kişinin çektiği acıyı sevdiğin kişiye acı çektirmek mi daha kötü yoksa sevdiğini hiç düşünememek mi? işte böyle bir maceranın içine atılan kızın yaşadıkları yazıyor bu hikayede... Sevileceğini umuyorum

'En büyük aşklar nefretle başlar.' kelimesi sizce ne kadar doğru ? Yada masum bir nefret, bir başka nefrete dönüşebilir mi ? Bradley Simpson ve Sarah Header'ın nefret dolu hikayesi...