Była czystą stroną, niezapisaną kartką papieru. Nieskalaną kleksami i pozbawioną przekreśleń. Gładką, świeżą, nieposiadającą żadnych nakreślonych słów czy znaków. Był opasłą księgą, złożoną z wielu zapisanych ciemnym atramentem stron. Składającą się z wielu kleksów, wielu przekreśleń i wymiętych kartek szeleszczącego papieru. Był zlepkiem znaków, zestawieniem nieuporządkowanych słów i skrzętnie sformułowanych zdań. Była białą kartką trzepoczącą na wietrze. Unoszącą się wysoko. Pozbawioną balastu w postaci przeszłości. Był ciężką księgą osadzającą się mocno w podłożu. Przyziemną, silnie zakotwiczoną w ziemi. Gorliwie trzymającą przez szpony rzeczywistości. Była chwilą. Była momentem. Ulotnością i nietrwałością. Był przeszłością. Był ciągiem zdarzeń. Konsekwencją i skutkiem. Była pełna nieuzasadnionego smutku. Pełna goryczy i czarnych myśli. Był pozornie szczęśliwy. Spełniony i oddany swojej pasji. Okładkę wykonała fakelilou.

Rosie uczęszcza na korepetycje z matematyki do przemiłej Anne Styles. Bardzo często natrafia na jej kapryśnego syna. Oboje są sobą zaintrygowani, ale czy wyniknie z tego coś więcej?