Küçüklüğümden beri bir çok hayalim olmuştu benim. Aileme kavuşmak istemiştim. Olmamıştı. İçimde gün geçtikçe büyüyüp, bana daha çok acı veren bu aşkın beni yakmadan önce son bulmasını istemiştim. Olmamıştı. Aşkım bitmiyorsa sevgime karşılık bulmak istemiştim. Yine olmamıştı. Bugüne kadar hayal ettiğim hiçbir şey olmamasına rağmen aptal gibi bir hayal daha kurdum ben dün gece. Her şey bugünkü gibiydi. Ben yine onları izliyordum. Nikah memuru aynı soruları soruyordu ve Eylül yine coşkuyla evet diyordu. Sonra Kerem'e geliyordu sıra. Şimdikinin aksine evet demiyordu Kerem. Vazgeçiyordu. Yanlış yaptığını söylüyordu. Ve Kerem bugün bir hayalimin daha asla gerçek olamayacağını göstermişti bana, evet diyerek. Şimdi ise tek bir dileğim var benim. Kaybolmak. Kerem'in nikah memurunun sorusuna verdiği cevap gibi. Bir ömür boyu kaybolmak.

Bilmiyordum ki ilerde o yesil gozlere asik olacagimi Bilmiyordum ki ilerde o yesil gozlere baktigimda kendimi gorecegimi Bilmiyordum ki ilerde o yesil gozlerde kaybolacagimi...

Hikaye uyarlamadır...

abimin karisina asik oldum acilarin en buyugunu yasiyorum bi adama asik oldum megersem zorla ewlendirildigim adamin kardesiymis

...

"İstemeden en çok sevdiğini kaybedebilir misin?" "Eğer vazgeçtiysen kaybedersin." "Peki ya vazgeçmediysem?" Bu hikayenin içinde geçen tek bir kelime bile seni anlatmaya yetiyorsa o zaman aramıza hoş geldin... (Kalemisaglam)

Arabanın kaputuna yaslanmak için adımımı attığımda karanlık ve boş sokakta yankılanan sesleri duydum. "Sen kimsin lan? Ha kimsin söyle! Ne hakla bana böyle şeyler dersin?" Yönümü değiştirip kapının kolunu tuttum ama açmadım. İçimdeki dürtü beni durmaya teşvik ediyordu. "Ben benim, sen kimsin?" Bu adam da neydi böyle? Böyle espriler(!) hala var mıydı? Acıklı bir inleme sesi sokakta yankılandı. "Ciddi biri olduğumu öğrenemedin herhalde? Gerçi ben senin de ciddi biri olduğunu düşünürdüm. Peki, gösterelim biz sana!" Diğer adamın sert sesi kulaklarımı doldurduğunda tenimden bir ürperti geçti. Mantıklı yanım-ki ne kadar mantıklı bilmiyorum.- buradan derhal gitmemi söylerken süregelmiş şımarıklığım benim kimseden korkmadığımı söylüyordu. Koca bir çığlık sesi sokakta ve aynı anda beynimde yankılandığında ağzım şaşkınlıkla açıldı. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Belki de sarhoş olduğum için böyle olmuştu. "Ee, ben kimmişim öğrenebildin mi bari?" "Kerem Sayer!" 29.11.2014 19.08.2017

"Eğer 18 yaşında , sevgilin olmazsa , yalnız olursan, benimsin." "Benimsin?" "Evleniriz yani. Sonsuza kadar benim olursun." "Be-" "Anlaştık mı?" "Peki . . Anlaştık ."

- Şaka falan mı yapıyosun ne demek çocuğuma annelik yapar mısın? diye bağırdı Zeynep - Hayır şaka yapmıyorum tamam saçma bir soru kabul ediyorum. Bak kızıma iyi bakamıyorum diye onunla ilgilenemiyorum yalnız yaşıyorum diye onu benden almak istiyorlar.Eğer onu benden alırlarsa ben yaşayamam..Bu yüzden senden ona sahte anne olmanı istiyorum. Anlaşmalı bir evlilik olucak bizimkisi karşılığında ne kadar istersen ve ya ne istersen onu veririm. - Peki bu ne kadar sürücek. - Sadece 1 sene sürücek 1 senenin sonunda ben onu yurtdışına götürücem kimse bizi bulamıcak sende kendi hayatına dönüceksin. Sadece 1 seneliğine benim eşim kızımın da annesi rolünü oynayabilir misin? Zeynep düşündü bir süreliğine daha sonra kabul etmeye karar verdi. Çünkü onunda gidicek bi yeri yoktu üstelik üvey ailesi onu zorla tanımadığı birisiyle evlendirmek istiyodu böylelikle buna engel olur iki taşla bir vurmuş olurdu. - Pekala kabul ediyorum. Yalnız karşılığında senden para istemiyorum sadece benim yaptığım gibi seninde benim aileme eşim rolünü yapıcaksın. Benide tanımadığım birisiyle evlendirmek istiyorlar böylelikle o beladan kurtulmuş olurum. Kerem hiç düşünmeden bu teklifi kabul etti ve elini uzattı. Zeynep'te elini uzatıp tokalaştılar. Anlaşmalı bir evlilik ne kadar kolay görünsede aslında onlar için zor olucaktır. Bu kolay anlaşmalı oyuna "aşk ve tutku" denilen iki varlık girerse acaba ne olucaktır? - Bu bir ZeyKer hikayesidir. - Tüm hakları saklıdır...