Karanlıktan korkan birinin birdenbire kör olması ne kadar kötüdür değil mi? Minicik bir ışık, o karanlığı nasıl aydınlatır. Ben ise karanlıktan çok korkmama rağmen karanlıklar içinde kalmıştım ve içimi aydınlatan minicik ışık dahi yoktu... Umutları olmalı insanın. Her umut yeni bir başlangıçtır çünkü. İnsan ister ki hep mutlu olsun. Olmuyor işte. Bir süre sonra anlıyorsun ki o umutlar hayal kırıklığına dönüşüyor... Hiç görmeden de sevebilir insan, sadece bir resme bakıp. Önemli olan ten değildir çünkü. Kalp onun için bir kere attı mı geri dönüşü olmaz...

Asi bir kızın, yaşadığı zorlu bir hayat.. Adım Selin. Mutlu bir ailem vardı. Ben 7 yaşındayken Annem, doğum günümde gözlerimin önünde intihar etti. Babam annemin ölümüyle yıkıldı. Babam annem öldükten sonra çok değişti. Eski babam değildi artık, eskisi gibi mutlu değildi. Şuan 17 yaşındayım. Tam hayatıma alıştım derken onun gelmesiyle herşey alt üst oldu. Hayat zor; Ya tozu dumana katarsın, Ya da tozu dumanı yutarsın. Sen karar ver......