Etrafa deli gözüyle bakmaya başladığım an artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını anladığım andı. İçimden söylemem gereken cümleleri seçmeye çalışıyordum. ''Peki ya şuradaki aile? Onlar da mı yoklar?'' parkın karşı tarafında küçük kızlarıyla top oynayan aileyi elimle işaret ediyordum. Sorunun cevabı tabii ki olmasını istediğim gibi olmayacaktı. Bunu başından beri biliyordum. Olumsuz anlamında başını salladı. Tamamen başka bir yere ait olduğunu belli eden delici mavi gözleri hareketlerimi teker teker inceliyordu. ''Gitmemiz gerekiyor Alfia.'' Hayat yeni bir yere uyum sağlamak için fazla kısa.