ÖZET Onlar yıllar önce aynı yetimhane de ayrılmaz bir ikili olarak yıllarını geçirmişlerdi. Fakat Berk'in ailesi onu bulup yetimhaneden aldıktan sonra bir daha görüşmemişlerdi. Nazlı aynı yetimhanede Berk'in birgün gelip kendisini bulacağı ümidiyle bekledi. Berk hep verdiği sözleri tutmuştu gelip seni buradan alacağım dediyse alacaktı. O beklemeye devam etti. Ta ki yeni bir yetimhaneye, yeni bir okula verilip yıllar geçinceye kadar. Berk ne zaman kaçsa yakalanıp geri getiriliyordu. Ve ailesi tek çare olarak onu yurtdışına götürünceye kadar. Ama o yinede yılmadı. Bekleyecek bir yolunu bulacak ve Nazlı'ya geri dönecekti. Artık ikisi de liseye başlamıştı. Nazlı başarılı olduğu için burslu olarak hiç istemediği halde özel bir koleje gidecekti. Berk ise ailesini artık Nazlı'yı unuttuğuna inandırmış ve Türkiye'ye dönmeye onları ikna etmişti. Aynı koleje gitmelerine rağmen birbirlerini tanıyamıyacaklar çünkü Nazlı artık siyah saçlı kalın çerçeveli renkli camlı gözlük takan bir ucube, Berk ise okulun en havalı kızların peşinde koştuğu yakışıklı bir delikanlı haline gelmişti. Çok farklı kulvarlarda koşuyorlardı ama kader onlar için ne örmüştü bunu yaşayıp öğreneceklerdi.

17 yaşında genç bir kız yaz tatilinde ailesiyle güzel bir tatilin hayalini kurarken talihsiz bir kaza sonucu ailesini ve doğacak kardeşini kaybeder. Ailesi ve en yakın arkadaşı Selin'den başka kimsesi olmayan Ada kaza yaptıkları ailenin çok zengin bir aile olduğunu ve bu olayın üstünü kapattıklarını öğrenince kahrolur. Tam da tüm umudunu kaybedecekken cenazenin olduğu akşam zil çalar ve ailesinin kaza yaptığı kişiler "Yarın sabah seni almak zorundayız, yoksa yetimhaneye gitmek zorunda kalırsın." dediler. İşte Ada her şey bitti sanıyorken aslında her şeyin yeni başladığından habersizdi. Ada'nın bitti sanarken başlayan hikayesi...

BASTIRILDI. 2 KASIMDA RAFLARDA OLACAK. BURDAN KALDIRILDI. Her şey dayısının gelip onu almasıyla başlıyor. İzmir'den Antalya'ya taşınıyor ve dayısının sahibi olduğu erkek lisesinde okumaya başlıyor. Dostluğu, kardeşliği ve sevgiyi burada öğreniyor. Peki ya.. AŞK? Mizah, gençlik ve romantik bir kurgu. İYİ OKUMALAR :) ♚ KÜFÜR İÇERİR ♚

Uyandığımda etrafıma bakınırken O'nu hatirladım.Hayatımda yaşamadığım olayları , Efe ile tanıştıktan sonra yaşamaya başladım.Onunla eğlene biliyordum.Onu duygularını yaşamak , onu sevmek çok kolaydı bütün kızların hayalindeki erkekti o. ::::;:::;;;:::::::: Sağıma döndüm ve onun yüzünü izlmeye başladım. Uyurken uysal saf bir güzellikte oluyordu. Ne iyilik yaptığımı düşünüyorum bu kız ile birlikte mutlu olabildiğim için.Çok fazla sıkıntı olmuştu aramızda ama asıl önemlisi sonumuz değil miydi? Bugün çok özel bir gündü. Bugün ona hayatımda boyunca sormam gereken en önemli soruyu soracaktım. Bugün asıl başlangıcımız ya da sonumuz olacaktı. %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% "Gözlerimde tutuyorum seni, gözyaşlarım sen. Kalbime hapsettim, her atışı sen. Dilimdeki içli şarkı, Burnumdaki sıla kokusu, Yanımdaki yamacımdaki yoldaşlık, İçimdeki bambaşkalık Hepsi Sen, Sen, Sen. Olmasan neylerim ki ben. Varlığını varlığıma armağan eder misin? Benimle evlenir misin Ece?"

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

Psikologlar deli doktorudur. Açık ve net. Bende psikologa gidiyorum ama deli değilim. Sadece öyle gözüküyorum ve bundan nefret ediyorum. Nefret ettiğim koridorlardan geçip, kapıyı çalmaya gerek duymadan içeri girdim. Yeşil gözlerini üzerime dikti ve sırıttı. Şu yatağımsı şapşal koltuğa doğru ilerlerken, “Hadi yatta çocukluğuna inelim.” Dedi sırıtarak. Cidden benimle dalga mı geçiyordu? “Senden nefret ediyorum.” Diye mırıldandım. Sesinden çarpık gülüşünü hissedebiliyordum. “Biliyorum.” Dedi hafif gülerek. “Şimdi yüzüstü yatıp, kulaklarını tıkayıp, uyuyacaksın değil mi?” diye sordu. “Aynen öyle.” Dedim yüzüstü yatarak. Telefonunda birkaç tuşa bastığını duydum. Sonra da kapıyı kilitlediğini. Yanıma gelip belime sarılarak koltuğa uzandı. “Öyleyse uyuruz bizde.” Sırıtmamı zar zor bastırarak sinirle ona döndüm, “Beni niye seviyorsun? Sevmemelisin.” “Seni seviyorum çünkü sen benim aşkımsın küçük maymun.” Beklemezdim. Değişeceğimi. Düzeleceğimi. Hiçbir şeyi. Hissizdim. Duygulardan yoksundum. Ama o beni geri getirdi. Bana bir kalbim olduğunu ve duyguları hatırlattı. Heyecanı, mutluluğu, sevinci ve en önemlisi aşkı…

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018