"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

BU KİTAP WATTPAD PLATFORMUNDAN YAYIMLANMIŞTIR. Bağımlıydı ve üstün zekasını sonuna kadar kullanıyordu.. Katildi, acımasızdı, piskopattı ve en önemlisi ruh hastasıydı.. O kim mi? Pars Arstan Nâmı değer Karanlık Adam.. Ben ise ona mahkum, acıya mahkum Elis Karsen.. Eli sırtımda gezinirken gözlerinin en içine baktım ve karanlığı gördüm.. Beni kolayca etkisi altına alabiliyordu ve yanlışı en güzel doğru gibi gösteriyordu. Nefes bile alamazken bu halimden memnun bir şekilde sırıtırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı.. Eli sırtımın altına ilerlerken elbisemin ipinde durdu.. Beni öpmeye devam ederken ona büyülenmiş bir şekilde karşılık veriyordum.. Elbisemin ipini koparınca dudaklarımın üstünden gülümsedi.. Sevmeyi bilmeyen bir adamdan sevgi gördüm.. Aynı evde büyüdük ve en büyük ihaneti işledik.. Bu gece savruldu saçlarım... Bu gece bir çıkmaza düştüm.. Bu gece karanlığın oldum.. Bu gece kalbimi hissettim.. Bu gece sevgisini hissettim.. Bu gece kördü gözlerim.. Bu gece sağırdı kulaklarım.. Bu gece onundum... &&& Kitabımın tüm hakları gizlidir ve kitap kapağını @ceydakaya234 yapmıştır. Kitabımı kütüphanenizde görmek dileğiyle.. P&E ailesine hoşgeldiniz..

Hala ukala bir tavırla alay edercesine, sanki az önce burda hiç bir şey olmamış gibi etrafımızda bir sürü ceset yokmuş gibi, sanki sıradan bir gündeymişiz gibi konuşmaya devam etti... 'Yengeniz sıkılmış belli ki beyler.Toparlanın gidiyoruz.' (+18 kısımlar ve şiddet içermektedir.Rahatsız olanlar lütfen okumasın.)

Bir mafya aşkı ve hırsı için ne kadar ileri gidebilir?

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

Hayal kırıklığı ve seçimlerin yeni sahibi artık belli... Bu denli yakın ancak bir o kadar da uzak bir aşkın hikayesi... Aynı kaderin zinciri farklı yalanlara dolandı... Peki, ihanet yediğin birini tekrar hayal edebilir misin? -Paranoyak adlı kitabın ikinci kitabıdır. Birincisini okumadan ikinciye başlamamanız tavsiye edilir.

Şhh... Dinleyin, cennet çığlık atıyor, cehenneme kafa tutyor. Araf mahşer olmuş, üzerinde dumanlar tütüyor. Kim bu kız, iki farklı dünya onun için kavga ediyor? Kim bu kız, cehennem bile onu almayı reddediyor? Bir ayak sesi kapladı bu defa Dareyni. Ve herkes, her şey sustu. Sanki dünya durdu, bir tek o kızın adımları yol buldu. Kim bu kız? Kızın yürüdüğü yolun kenarlarından aynalar yükselmeye başladı. Avuçlarından bir şeyler dökerek geliyordu kargaşaya. Haplar dökülüyordu teninden. Ve aynalar bitiyordu onların düştüğü yerden. Kız giderek yaklaştı, melekler gelecek olan emire hazır beklediler. Ve kızın yüzü güründü... Bendim o kız! Aynalar bir anda bana döndü. Aynalardaki akislerimden biri avuçlarındaki hapları ağzına attı. Bir diğeri yüzme bilmeden suya atladı. Diğeri; bileklerini kesti, bir başkası kendini ateşe attı... En son ayna en kötü intiharı tattı. Aşık oldu...

Esved; Karanlıkla sarılmış bir adam.... Lumina; Işığın içindeki parıltılar kadar saf bir kadın.. Hak etmediği birşeye el uzatmak bütün dinlerin ortak günahıyken.. Cehenneme birinci sınıf bileti olan bir adam bunu umursar mıydı? Umursamadı Esved... Tüm zerreleri adedince istedi kadını...

Masumiyet; bir genç kadının bedeninde değil yüreğinde yeşerdiğinde anlamlı oldu. Bir erkek masumiyeti o kadının gözlerine baktığında anladı. Değişmedi. Sadece gerçek benliğini bir kadının masumiyetinde buldu...