"Ölüyor mu?" "Ölmüyor." diye mırıldandım Alba'nın yaş gözlerine bakarak. "Yalan söylüyor." dedi arkamdan boynuma doğru nefesini bırakarak Justin. Sözlerine karşın Alba gözlerindeki yaşları bıraktı. "Ne yaptığını sanıyorsun?" deyip ona doğru döndüm. O ise silahını kirli kandan temizlemek için yıpranmış tişörtünün eteklerini kullanıyordu. Omuzlarını silkti. "Gerçeklerle yüzleşmeli. Dünya o iblislerle kaplı ve babası ısırıldı. Kurtulması mucize. Ve bu dünyada mucizelere yer yok." *** Umudunuzu kaybetmeye hazır olun çünkü bu dünya artık alışık olduğunuz kadar masum değil.

"Lexiphena, derslerinin çok çok iyi olduğunu duyduk. Rica etsek oğlumuzu üniversite sınavlarına hazırlayabilir misin?" Neden benden bunu istedikleri hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Bende üniversite sınavlarına çalışıyordum ve henüz kafama tam oturmadan yanlış bilgi verebilirdim. Özel hoca tutabilirlerdi. Onların suratına uzun uzun baktım. Sanırım açıklama yapma gereksinimi duydular. "Sana her ay yeterli parayı vereceğiz." Geçerli bir sebep değildi ama annemin beni sarsan bakışlarına döndüm. Ağzını 'kabul et' der gibi hareket ettirirken, gözlerini büyütüyordu. Bu bakışı biliyordum. Ve eğer kabul etmezsem sonuçlarına katlanmak zorundaydım ve ben de hiç o sorumluluğu alacak cesaret yoktu. Oğullarının geleceği için çırpınan aileye döndüm. "Pekala. Dediğiniz gibi olsun" Tamamen hayal ürünüdür.

❝Sen biraz farklıydın Ellie, gülümsediğinde kıvrılan dudakların,kısılan gözlerin ve ortaya çıkan gamzelerin ile. Ama bu farklı olmak değil Ellie, bu özel olmak.❞ Başlangıç: [7.5.15] Bitiş: [28.1.16] Kısa hikaye: #48 - 16.12.16

Karanlık çökmüştü.Bu, günün başlangıcı demekti.En azından artık benim için öyleydi.Artık herşey değişmişti. Hayatımdaki hiçbir şey eskisi gibi değildi.Yaşadığım şehir değişmişti.Artık Los Angeles'ta kalıyorduk.Atlanta'dan ayrılmaya karar verdiğimde diğerleride benimle birlikte gelmişlerdi.Artık ayrı ayrı değil birlikteydik. Yeni bir başlangıç bizi bekliyordu.Belkide ben öyle olmasını istiyordum.Benim için gerçekten bir gelecek olduğundan emin değildim ama bunu hayal etmem gerekiyordu. Hala nefes almayı anlamlı kılan biri vardı.Justin herşeye rağmen elimi bırakmamıştı.Bırakmayacağını biliyordum. Herşeyi geride bıraksakta Los Angeles yeni belalar demekti.Burada hayat gece yarısından sonra başlıyordu.

'Neden yaptın? Neden canımı yaktın? Neden şimdi peşimden geldin?' Göğsüne vurarak konuşmaya devam ediyordum. 'Neden benimle ilgileniyorsun?' Justin bağırdı. 'Çünkü seni seviyorum.Anladın mı? Kendime engel olamıyorum ve yanında olmak istiyorum.Sana bunları belli etmek istemediğim için, benden uzak durman için sana soğuk davranıyorum.Hasta olmanı ya da üzülmeni istemiyorum çünkü ben aşık oldum.' Ağlamam daha da şiddetlenirken hızlıca belimden tutup beni kendine çekti ve ıslak dudaklarını hissettim.İlk kez öpüştüğümüzdeki gibiydi ama daha içtendi.Şimdi beni gerçekten sevdiği için öpüyordu.

Birbirinden çok farklı iki genç birbirine aşık mı olacak? İmkansız Aşk yoktur. Yeter ki aşkınızın gücüne inanın. Onların aşkı aradaki tüm engelleri kaldıracak kadar güçlü.. TANITIM: https://www.youtube.com/watch?v=eckw3AsruCE