"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Güven ve cesaret üzerine kurulmuş olan bir kurumda hiç beklenmeyen biri hain çıkarsa ne olurdu? YADA Değer verdiğin , uğruna her şeyden vazgeçtiğin,o iyi olsun diye defalarca ölümle yüzleştiğin kişi sana ihanet etmişse ne hissederdin? VE YA Milli Gizli Servis'in şah olarak eğittiği, oyunun kilit noktası , bir anda taraf değiştirip oyunu tersine çevirerek seni şah mat ederse ne yapardın? Cevap açıktı .... Silahını kuşanır, en çok sen zarar görecek olsan da Onun eceli olurdun...

➸ GÜCÜN ÖTESİNDE SERİSİ I Sadece zarar verebileceğinizi hissettiğiniz zaman, sevdiklerinizi kaybedersiniz. Sevdiklerinizi kaybettiğiniz zaman, hayatınızı kaybedersiniz. Hayatınızı kaybettiğiniz zaman, hissizleşirsiniz. Hissizleştiğinizde ise, ölürsünüz. GÜCÜN ÖTESİNDE | UYANIŞ #34 Bilim Kurgu #Wattys2015 Kazananı Kitap ben ve Simge Ulu tarafından yazılmaktadır. Simge Ulu Wattpad hesabı - @BerraUlu 23.04.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır. Tüm hakları saklıdır.

Uyumaya korkacaksın, uyandığında bir organın veya uzvun eksilmiş olabilir. Ya da ödül olarak, bir kap yemek veya bir bardak içecek bulabilirsin. Sen suçlarını, işlediğin günahlarını itiraf ettikçe kazanırsın. Eğer en büyük itirafı yaparsan, hayatta kalırsın, kazanamazsan, sonun karanlık. Işığı sadece rüyalarında görebileceksin. Tüm suçlarını itiraf etmeye hazır mısın? 5 karmaşık yaşam, hayatın bazı anlarında kesişmiş yolları farkında olmadan, bazen de alakasız kalmışlar, en son hatırladıkları çok mutlu oldukları anlardı. Neden şimdi, kapısı bile olmayan, küçük bir ışığın karanlığındalardı? Hepsi kendisine soruyordu. Diğerlerinin itiraflarını dinledikçe, bir şeyler hatırlıyor ve kanları donuyordu. En iyi itirafı yapabilen hayatta kalacaktı, hazır mısın?

Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır. (NOT: Başlangıçta ''Revenge'' adıyla yayınladığım hikaye. Adını değiştirdim.) Gecenin Yaratıkları Serisi 1 İNTİKAM Tür; Mitoloji, Aşk, Fantastik Yalanlarla dolu Dünya da yaşayan bir kız... Rebekah Diana Blackwood... Ailesini bir gün içinde kaybetti. Anne ve babasını aynı gün içinde kaybetmenin acısı yeterince zorken bir de gerçekler kanattı onun yaralı kalbini. On sekiz yıl boyunca yaşadığı hayatın tamamen sırlar ve yalanlar üzerine kurulduğunu öğrendi. Anne ve babası sandığı kişiler tarafından kandırıldı. Artık tek başınaydı ve etrafı kabuslarında gördüğü yaratıklarla çevriliydi. Kabuslarından ve korkularından kaçan Rebekah her şeyin başladığı yere gitti. Ama felaketler onun peşini orada da bırakmadı. Büyük bir savaş yaklaşıyordu ve bu savaşta herkes tarafını seçmişti. Olimposlu Tanrılar bile... Gerçek Dünyanın kapıları aralanıyor... Sırlarla dolu bir Dünya... Kayıp Prensesin hikâyesine hazır mısın?

"Birbirimiz için yaratıldığımızı ne zaman kabul edeceksin?" "Asla! Sen ve ben... o kadar farklıyız ki!" "Ah evet evet biliyorum şu klişeler değil mi? Gündüz ve gece, siyah ve beyaz, ay ve güneş gibi bir sürü benzetme yapacaksın." "Hayır, öküz ve trene benzetecektim aslında!" * 2012'de kitap olarak yayınlanmış ve baskısı hemen tükenmiş olan 'Beni Buna Zorlama' artık wattpad'de! Zeynep ve Zorlu'ya, onların olaylı geçmişlerine bayılacaksınız!

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Yanlış anlamadan doğan bir hata ve getireceği sorunlar onları karşı karşıya getirdi. İlk izlenim kesinlikle etkilenme değildi. Yalnız bilmedikleri şey bu birbirlerini son görüşleri olmayacaktı. ... Almina sadece o merak ettiği ülkesine giderek orada çalışmak istemişti. Gazetecilik en büyük hayaliydi. Tabi işe girdiğinde ilk görevini yapmak isterken ortalığı karıştırmasa daha iyi olurdu... ama hey! Bunun tek sorumlusu egosunun verdiği kibirle açıklama yapmaktan kaçınan kaçık patronuydu. -Pis kan emici! Başına gelenler keşke bu kadarla kalsaydı. Felaketler yanında aşkı da getirdi. Bari işe kalbi karışmasaydı.