"Love is..." I explored my brain to find the most suitable word in my dictionary that could fit in the definition I was trying to say; the definition that could make the jerk, sitting opposite me with a smirk on his face, believe in 'love'. "Bullshit?" He offered with a huge arrogant smirk on his face and no matter how much I agreed with him on this particular matter, I couldn't agree. So, instead of nodding my head in agreement, I scowled at him. His smirk grew bigger and he leaned away from me, gazing at me with his piercing grey eyes. "Finding it hard to make me believe in love when you yourself don't believe in that shit, huh?" With his piercing grey gaze fixed on my every move, I realized that 'being the devil's cupid' was going to be a lot tougher than I had initially thought. (By the author of 'And We Meet Again')

Yakışıklı biri ya popi ya da gey oluyordu ona göre. Ece, hiçbir şeye gereğinden fazla değer vermeyen, okuldaki yeni kız. İzmir hep onun sevdiği bir şehir olmuştur. Ancak İzmir'de yaşayacağı yeni hayat İzmir'in ona tattırmadığı şeyleri yaşatacaktır. Peki neler yaşayacak? Hepsi ona doğum gününde gelen günlükte yazılı... (Şimdi tüm kitapçılarda)

Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi, duymadı, bilmedi... Bir süre sonra aslında olayların tam ortasında olduğunu fark etti. Nefes alamadı, boğuldu. Dedesi Çağdaş Bey, anneannesi Nigar Hanım, dostu Meral ve Uras... Bilinmeyenlerle boğuşurken kaybedeceklerinin farkındaydı. Aydeniz kabullenmişti bunu artık. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın muhakkak yakalanacaktı. En iyisi hayatında şiddetli depremlere neden olan sırları öğrenmeye çalışmaktı. Aşkı, ailesi, zamanı ve değer verdiği herkes... Tanıdığı herkes bir şekilde genç kızın koluna yapışıyorlardı. Herkesin bu döngüde bir yeri vardı. Bu döngünün bir de adı vardı. Aydeniz Döngüsü... Ay ve denizin birleşip, parladığı yerde doğan bir aşk hikayesi.

He lit his cigarette, I lit nothing. He drank alcohol, I drank water. He smirked, I smiled. He didn't love me, I didn't love him. He and I together wouldn't last a day. And then the game started... He said he found me intriguing, unique, and interesting because I didn't swoon over him. "You and me Grey, let's play a game. We'll date and in three months time I promise you will fall for me. When you fall in love with me between that time span, I win. If in any way you were to win I'll give up all the alcohol, cigarettes, and player ways." It was a game I wasn't willing to lose, but all games had accidents and consequences. It takes a broken heart to know how to break a heart.

"Belkide tanıyorumdur Gece." dediğimde derin bir nefes aldı sigarasından. "Hayır tanımıyorsun" dedi ve altında şort olduğu belli olmayan uzun t-shirt ünün eteklerini kavradı. Sadistçe bir gülümseme takındı yüzüne "Onlar gitti, bunu artık kabullenmelisin" ----- Birbirini çok seven 2 arkadaş. Yalan Aşklar 'Çakırın seni kimle aldattığını bilmek istiyormusun? Arkadaşlıklar 'O Ağlarsa bende ağlardım. Gece benim kardeşimdi' Eğlence 'Sirke ile uyandırılmak hoşunuza gittimi çocuklar?' Gidecek bir yeri yoktu onların. Birbirine sığınan 2 aciz kızdılar. 'Unutmayın çocuklar, külkedisinin gerçek masalında üvey kardeşler dileniyordu. Sindirella ise bencil biri oluyordu. Bu masalda külkedisinin gerçek masalı gibi'