Kerem lise son sınıf öncesi Sahaflar Semti isimli güzel bir yere taşınır ve yeni bir liseye başlar.Ama bu lisede diğer liselerdekinden farklı olarak yıllardır süren bir gelenek vardır.Bu geleneğe göre öğrencilerin arasından seçilen Gözde kız ve Gözde erkek ismi verilen iki kişi, öğrencilere liderlik etmekte ve diğer herkesten üstün tutulmaktadır.Öğrenciler arasında ayrımcılığa karşı olan Kerem daha ilk günden bu sistemle, Gözdelerle ve bu sistemi destekleyen Gelenekçi öğrencilerle problemler yaşar.Hoşlandığı kız Gözde Kız olsa da bu ikilemde bile yolundan vazgeçmez.Bu macerada en büyük destekçilerinden biri bir önceki Gözde Kız olan Beren olacaktır.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

Kadere inanır mısınız? Peki kader nedir? Yaptığımız tercihlerle yürüdüğümüz yol mudur kaderimiz? Yoksa zaten çoktan çizilmiş bir yoldan mı sürükleniyoruz? Yaşadığım hayat benim için önceden mi çizildi, yoksa ben mi seçtim bilmiyorum ama elimde olsa yine aynı insanlarla paylaşırdım hayatımı. Herkesin bir hikayesi vardır; Kimi kağıda kazır hikayesini, kimi etine... Kağıt yanınca, et gömülünce biter hikaye.

Pelin İzmir'de yaşayan yarı Alman yarı Türk bir kızdır. Dedesiyle büyümüş, ne intihar eden annesini ne de Alman babasını tanıyabilmiştir. Bir gün başarısının fark edilmesiyle İstanbul'daki saygın liselerden birinden burs kazanır ve hayatı değişir. Kendisini Bulut Tekin'in karanlığına çekilirken bulduğunda bir şeylerin yolunda gitmeyeceği en başından bellidir. Çağrı'nın ortaya çıkışı belki de bu zincirin bir başlangıcıdır. Aynı zamanda habersiz olduğu geçmişinin.

"Kitaplar başka kitaplardan söz ederler ve her öykü daha önce anlatılmış bir öyküyü anlatır." O sadece Sinangil ailesinin tek oğlu değil, aynı zamanda öfke problemi olan amatör bir boksör. Herkesin gözünde büyüttüğü, kendi içinde bir o kadar sade bir delikanlı. Adı Doruk Sinangil. Lakabı ise "Azrail" Ve bu da onun hikayesi. Uyarı: Mum Işığı ile bağlantılıdır.