Duyduğum kelimeler şuurumu kaybedecek kadar kötüydü. Hayır hayır! İnanmak istemiyorum. Elimde ki kutu yerle buluştuğunda apartmandan hızlıca çıktım. Göğüs kafesim daralarak nefesimi kesiyordu. Dudaklarım ağlamamak için direniyordu. "Ilca!" Seyit'in sesiyle adımlarımı hızlandırdım. Bunu nasıl yapabilmişti? Ona güvenmiştim ben. "Bekle!" Bacaklarım bu hayal kırıklığına daha fazla dayanamadı. Kaldırıma oturunca ellerimle yüzümü kapattım. İçimde tarif edilmeyen acılar vardı. Öyle bir acı ki beni darmadağın edebilirdi. Göz yaşlarım daha fazla duramadan yanağımda süzülmeye başladı. Seyit,"Ilca..." diyerek yanıma oturmuştu. Elini saçıma değdirince öfkeyle ittim. "Dokunma bana!" "Düşündüğün gibi değil. Dinle." Hıçkırıklarım sokağı inletiyordu sanki. Buğulu gözlerimi kahverengi gözlerine sabitledim. Titreyen sesimle dudaklarımı araladım. "Nasıl düşündüğün gibi değil. Resmen benimle oynamışsın!" "Hayır Ilca." Kalbim sıkışıyordu. Bir yandan öfke bir yandan acı duygularımı karıştırıyordu. "Sana güvendim ben aptal!" diye bağırdım. Tişortun yakasından sertçe tuttum. Hıçkırıklarımın arasında sesimi çıkartmaya çalıştım. "Babamdan göremediğim ilgiyi sende görmüştüm, bunu bile bile nasıl yaptın?" Gözlerimde kocaman hayal kırıklığı ile bakıyordum. "Sana arkadaştan öte davrandım. Sana değer verdim. Sana güvenmiştim. Ama sen..." Dilim varmıyordu söylemeye. Kalbimi acıtıyor... "Sen benimle oynadın Seyit! Bunca zaman hepsi yalanmış. Meğer tanıdığım adam hep yabancıymış."

Normal olan hayatımda tek adrenalin yüklü şey VAMPİR OLMAM...

Meğersem komşu çocukları hep zeki, çalışkan, terbiyeli olmuyormuş. En azından Lara'nın komşusu öyle değil. Bakalım bu 'Komşunun Oğlu' bizim saftirik Lara'nın başına ne işler açacak? Okumaya devam edin!

- Sen beni mi izliyordun? - Hemde tahmin edebileceğinden çok daha uzun zamandır. Birden ortadan kayboldu. Etrafıma bakındım. Hayır yoktu. Gittiğini umdum ama birden sağımda belirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı gıdıklıyordu. - Seni izliyorum. Yeniden kayboldu. Sanki benimle oyun oynuyordu. Pis saçma ve tüm duygularımı alt üst eden bir oyun. Sol tarafımda belirdi ve yine aynı şekilde yaklaştı. Korkudan kıpırdamayı bırak nefes almayı unutmuştum. - Seni dinliyorum. Yeniden kaybolmadan önce çarpık bir şekilde gülümsediğini gördüm. Arkamda belirdi. Bu kadar yakın olması beni bir adım geri atmama sebep oldu. Ben geriye adım attıkça o beni köşeye sıkıştırmak için daha büyük adımlar atıyordu. En son sırtım duvara değdiğinde başka bir kaçış yolu kalmadı. Ellerini iki yanıma koydu ve alnını alnıma yasladı. Gülümsedi. Nefesini suratıma üfledikten sonra zarif bir sesle fısıldadı. - Seni hissediyorum. Hiçbir şey söylemiyordum. Sadece susuyordum ve tüm bunların ne anlama geldiğini çözmeye çalışıyordum. Aaron , beni,izliyordu. Düşünmek bile tüylerimi ürpertiyrdu. Peki ne zama izliyordu. Dinlemekten kastı neydi. Hissediyordu. Evet şu anda onu bende hissediyorum.

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.