Arabadan indiğimde uzun boylu, iri yapılı, bir taş görüntü alanıma girdi. "araba kullanmayı bilmiyorsan neden o sürücü koltuğuna oturuyorsun" aaa hem taş, hem küstah " Ne diyorsun sen be, ben bir kere arabamı park edecekken sen geldin, vurdun bana" sesim fazlasıyla yüksek çıkmıştı. Alayla çıkan sesiyle, "dikiz aynasına bakmadan geri gelen ben değilim küçük hanım." Küçük hanım? " affedersin, bey amca senin benim tam dibimde ne işin vardı? niye dibimde durdun?" "çünkü; küçük hanım tam burada boş yer var ve bende oraya girmek için arabamı genişten aldım." Çok bilmiş kütük,ukala, "aman seninle uğraşamayacağım, derse geç kalacağım." "bende akşama kadar seninle tartışacak değilim küçük hanım, çok önemli işlerim var." Aman çok önemliymiş işleri "çek o zaman arabanı da, herkes kendi yoluna baksın" dememle pis pis sırıtıp arabasına bindi.

Hayallerin Gerçekleşiceğine inanıyosanız eğer Rüyalarında gerçekleşeceğine inanırsınız. Tesadüflerle başlamıştı hikayeleri şimdi de tesadüfle başlıycak.Gülmeye hazır mısınız?Çünkü bu iki gerizekalının ilişkilerine bol kahkaha atıcaz.Ağlamak yok. Almila;Üvey abileri ve kuzenleriyle hayatını gülerek geçiren,asi ve bir o kadar da saçma espiri yapan kızımız.Küfürbaz,eğlenceli,sinir bozucu. Efe;Tabiiki de yakışıklı sapığımız.Onun yanındaysanız her an utançtan yüzünüz domates tarlası gibi kızarır.Uyuz,sapık,yakışıklı. ''Hey sen o otobüsteki,direği tutunup yine sarsılan ve sarsılmana rağmen cool olan çocuksun.'' dedim parmağımlı onu göstererek.Koyu yeşil gözlerini bana bakmak için çevirdi ve güldü. ''Vee sen de,otobüsün için sanki angus gırtaklıyomuş gibi bağırarak şarkı söyleyen kızsın.'' dedi gülerek. ''Ah..evet o benim.Beni böyle hatırlanman ne güzel.'' Diğer Töre hikayesinin devamı gibi bişey.Ve diğerini okumadan buna geçebilirsiniz.(Galiba) -Kapak Tasarımı için Knyhilal'e teşekkür ediyorum-

･GENEL KURGU #1 ･RASTGELE #1 ･ROMANTIZM #12 - İnsanlarda tek sıcak kanun, üzümden şarap yapmaları, kömürden ateş yapmaları, öpücükten insan yapmalarıdır. TAMAMLANMIŞTIR. Kapak yapımı şahsıma aittir.

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

"Geçmişin izleri yüzünden sevgiye ve aşka inanmayan bir adamla en büyük hayali gerçek bir aşk yaşamak olan genç bir kızın,sırlarla dolu hikâyesi.'' Melisa, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Zorluğa dair hiçbir şey bilmeyen, bu yaşına dek el bebek gül bebek büyütülen, içinde kötülüğe dair hiçbir şey olmayan Melisa'nın hayatı sürekli ev ve okul arasında geçmektedir. Ta ki beklemediği bir anda, tesadüf eseri karşılaştığı bir adam tarafından hayatı tamamen değişene dek. Kendini en büyük hayalinin gerçek olacağı bir masalın içinde sanan Melisa, yaşadıklarının aslında bir rüya olduğunu çok geç olmadan fark edecektir. Ateş, 23 yaşında sert mizaçlı bir adamdır. Zoru çok iyi bilen, bu yaşına dek bir şeyleri kazanmak için çabalayan, dünya üzerinde sevgi diye bir kavramın olmadığına inanan soğukkanlı biridir. Kendi geçmişini unutmaya çalışıp yaşadığı izleri hafızasından silmeye çalışırken karşısına çıkan geveze bir kız tüm duygularını altüst eder. Birbirine bu denli zıt iki karakter. Onlar Ateş ve Su. Biri yakmak için var. Bir diğeri söndürmek için. Peki bu savaşı hangisi kazanacak? Ya da zoru başarıp, birlikte kazanabilecekler mi? "Sana en başında bana göre olmadığını söylemiştim ufaklık.''