Bazen sevdiğinin kalbini bile bile kırarsın. Tıpkı onun kalemini kırar gibi... Oysa bunun bedeli adalet değildir çünkü CEZANIN YARISI DA SENİNDİR...

"Benim söyliycek bir şeyim yok ki; Bir kırılan hayallerim var avucumda parçalanmış,bir avuç sel olan göz yaşlarim bir de beni tüketen acılarim. Peki sen ne istiyorsun?" "Ben senin avucunda parçalanan hayallerini yapistimak,acilarini sarmak göz yaşlarini ise gülüşünle değiştirmek istiyorum kisacasi senin başina bela olmaya geliyorum,mutluluktan aglaticak bir sevinç,ölümü göze alicak bir aşkla geliyorum!" "Ama ben kendimi asla saymam seni-" "İkimizi bir sayariz engel denen şey kalkar,Benim engelim senin gozyaslarin!"

"Buralar sana fazla gelir ufaklik"dedi muzipçe sırıtırken,ufaklikmiş hah yok ya! "Biz ufaklik değiliz ayrica gözlerin bozuksa eğer babam doktor".dedim bende Piç smile yaparak. "Gerek yok güzelim".dedi elini yanağimda okşarken"Biz de doktor çok hadi simdi aklinizin alamayacagi yerden uzaklasin". "Hadi ya gitmiyoruz."dedim bende inat ederek inat degilmiydi arkadaş ben bu bara girecektim.o kadar. "Burak girsinler Alaz"dedi beni anlayan biri,aruza döndüğümde vücudunun kasildigini gördüm ,tamam pek hoslanmiyor sanirim. -Ya da biz gidelim dimi ezgi hadi canim.dedi zeynep endişeyle. Beni zorla cekistirirken o şurada alazin hastanemiz var diye ima ettiği kelimeyle sirittim bende ezgiysem onun okulunu basina yikarim. -Gidelim zeynepcim.nazil olsa bir daha görüşücez. Diye fisildayarak,sirirttim.

Karanlığın içini aydınlatan bir yildiz,toprağın islanmasini sağlayan yağmur,gecenin karanlığını bastıran bir soğukluk.