Asi soluk tenine , buzlarla çevrili kalbine inat bir güneş ; Demir sıcak tenine , kaynayan kalbine inat bir kar tanesi istedi. Bir küçük kar tenisi koskoca güneşe aşık olabilir mi? Bir insan üvey kardeşini sevebilir mi? Eriyeceğini bile bile Demir'in olmak istedi Asi. Buz Prensesi , Güneş Prensi severse krallıklar arası savaş çıkar. Ama onlar bunu görmedi. Zorlukların değil , imkansızlıkların üstesinden geliyorlar. Bu onların hikayesi. Bu sıcakla soğuğun ilk buluşmasının hikayesi. Ve unutmayın. Yoğun yağışlı bir havanın sonrasın da güneş açtığında , gök yüzünde ki gök kuşağının ardında bir Asmir görebilirsiniz.

Bu hikaye klasik şişman kız popüler çocuk hikayesi değildir. Yaşadığı sıkıntılar yüzünden kilo alan ve yine o sıkıntılar yüzünden kilo vermeye çalışan kızın komik-trajik hikayesi. Eylül son derece kararlıdır.Bu sefer değişip onurun karşısına çıkacaktır.Ona bu yolda yardım eden Büşra ve Gülay arkadaşının yeni halini nasl bulacak? Eylül çıktığı bu değişim yolunda duygularını koruyabilecek mi? Hırslarına yenilip yalnız mı kalacak yoksa yeni hayatına mükemmel bir şekilde Onur'la mı devam edecek? Süprizler,ihanetler,kavgalar ve yanlış anlaşılmaların yanında güzel dostlukların belki de aşkların içinde olduğu bu hikaye ön yargıları parçalamak içindir. Keyifli Okumalar.. ©Tüm hakları saklıdır.

Aldıkları piyango biletinin kendilerine çıkmasıyla sevinçten dört köşe olan İnci, Cemre ve Başak'ın unuttuğu bir şey vardır. Bileti talihsiz bir kaza sonucu kaybetmişlerdir. Ve bileti bulmak için şehrin altını üstüne getireceklerdir. Ancak kahramanlarımız o kadar salaklardır ki, bu hiç de kolay olmaz. Başlarına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. En önemlisi de, asla aşık olmam dedikleri adamlara aşık olmaya başlarlar. ©Tüm hakları saklıdır

Merhaba millet bu benim severek yazdığım bir hikaye okuyup oy verirseniz sevinirim ayrica hikaye hakkinda istediginiz bi sey veya sorulariniz varsa da yorum yaparsanız cevaplarim. Umarım hikayemi begenirsiniz:)

''Doğruluk mu cesaret mi?'' ''Cesaret.'' ''Peçeteye numaranı yaz ve 2 masa arkadaki çocuğa ver.''

Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Ama alışmam bu halimden memnun olduğum anlamına gelmiyor. Vücudumdan nefret ediyorum. Ben bile kendimi sevmezken başkası nasıl beni sevebilir ki ? Ama bazen hiç bir şey düşündüğün gibi olmaz. Mucize diye bi şey var sonuçta. *Okumakta olduğunuz ya da okuyup "Bu ne lan?" diyiceğiniz bu hikaye tamamen ve maalesef gerçektir.

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!