Kimsesiz olmak sadece anne ve babanın ölmesiyle gerçekleşmezdi. Ben hayatım boyunca bunu anladım. Sevgi yok , şefkat yok , huzur yok , anlayış yok. Tam tersine kötülük var , işkence var , zulüm vardı. Peki ya şimdi? Hayatım iyi olabilir miydi? Kendime şans tanımalı mıydım? ◇◆◇◆◇◆ Sıla Öz, sevgisiz büyüyen bir genç kız hayatını mahveden Ahmet Kartal'dan kaçmak için İstanbul'a gelir. Ancak beklemediği birşey olur. Karşısına Ahmet Kartal'dan nefret eden ve onu öldürmek isteyen bir grup çıkar. Gruba katılan Sıla hayatını yoluna koymak için çabalar. Bazen düşüp yorulsa bile onu ayağa kaldıracak artık birileri vardır. Peki ya intikam alabilecekler mi? Belli bir süre sonra pes edip Sıla'yı yarı yolda mı bırakacaklar? En önemlisi ise Sıla yaşadıklarını geçmişte bırakıp istediği hayata kavuşabilecek mi? ✔İYİ OKUMALAR✔

Karanlığın ucunda bir aydınlık görünce sarılmaz mıydı insan. Peki ya umut ? Onlar Karan ve Duruydu. Biri karanlığın çocuğu diyeri ise yalnızlığın kızıydı. Duru Karanı kurtara bilecek miydi. Yeni bir lise ve yeni hayatlar. Onların macerası yeni başlıyordu. Onların hikayesinin sonunu kader değil onlar yazacaktı. Umut hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı...

-Biliyor musun? İyi ki, gitmişsin, beni bırakma diye yalvardığımda, iyi ki gitmişsin..... Ne dediğimi idrak etmek istercesine, ışıklı kahve gözlerini, mezarlığı andıran gözlerime sabitledi, -Çünkü ben, sana yaşadıklarını, altına yatarak unutturamazdım...Şimdi, bunu bana ikinci kere yapma, beni bir daha öpmeye çalışma. Benim aklım, ruhum, kalbim ve ilk öpücüğüm "ona" aitken sen bedenime sahip olmaya çalışma, bu kadar "yüreksiz" olma...

"Sen hastahanedeyken hiç yanımda yattın mı?" Genç adam karşısında ki asi kadına,karısına baktı. Cevabı gerçekten merak ediyordu. "-Oo ağam bunu o kadar mı düşündünüz?" O ağam lafını... "Aksine sana dair bir şey düşünmüyorum ama gözlerine ne zaman baksam çok tanıdık geliyor. Silüetin de öyle..." Genç kız buna alaylı bir şekilde güldükten sonra açmıştı yine o mübarek ağzını. "Bunlar hepsi beyninizin bir oyunu ağam " dedi kinayeli bir şekilde. Bedirhan ağa sinirlerini zar zor zapt ettikten sonra kızın arkasına geçti. Şuan nefesi kızın saçına vuruyordu. Bir elini kızın beline yerleştirip kendine çekti. Burnunu kızın bahar gibi kokan saçlarına daldırdıktan sonra mırıldandı... "Peki bu koku? Bu kokuyu da mı beynim uydurdu ?"

[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...

Eylül... Güveni, kurtarılması imkansız bir dipsiz kuyuya atılan, Masumiyeti, çıkışı bulunmayan bir labirente hapsedilmiş, Özlemi, oradan oraya sürüklenmiş bir boşluktan farksız, Vicdanı, her şeye rağmen hiç bir şeye boyun eğmeyen, Aşkı, asla ulaşılamayan prensesin şatosundaki ejderhadan daha güçlü olan, İyimserliği, geriye getirilmesi imkansız bir hayatın sonsuzluğuna uzanan, Umudu, hiç tükenmeyen, mahsum denizlere yol açan gemilerden birisi şimdi o. O yelkenini gizemli fırtınalarda açan, dalgalara savaş açıp mücadele eden bir kız. o Eylül Yükselen. Gururunu, hiçe sayıp kendini tehlikeye attığı bu intikam günlerinde Şimdi onun nefreti, erişebileceği aşklar arasında en güçlüsü...

TURUNCUNUN İÇİNDEKİ MAVİ BİR DAMLANIN BAŞLANGIÇ HİKAYESİ.. "Sorma...dokunma...yapma...Sen böylesine bakınca okyanus gözlüm, her şey o kadar zorlaşıyor ki..." "Kollarımı açmam bir soruysa, beni sarmalaman da cevabın olsun Fezra...Gitme..." "Olmaz...Yapamam..." "Beni bırakma zümrüt gözlüm, o adam uğruna vazgeçme benden...Sensiz savaşamam, turuncunun çaresizliğine tezat cephe alamam. " "Mücadeleyi bırak Aras, git buradan!" "Gidemem...Aklım sende kala kala nasıl giderim senden! Bırak sana sevişimi göstereyim, dokun bana sevdiğim...Geçmişin bıraktığı izleri yok etmek için dokun bana... "

"Memleketine giden 18 yaşında bir genç kız ve ummadığı anda kendisini Irak'ta gelin buldu.."Hayatın acımasızlığın da aşkı da bulabilecek miyim ? çektiğim acıların yanın da sevdiğim adama ve ülkeme kavuşabilecek miyim..

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Aras Soykan, Kendi karanlığının içinde, kaybolmuş ruhunun son parçasında nefretini, öfkesiyle körükleyerek intikamına tutundu. İntikamı, aradığı gerçekleri ondan adım adım uzaklaştırırken, kendisini yeni bir oyunun pençesinde; dağılmış bir ailenin parçaları arasında buldu. ~~ Başlangıç: 20.01.2015 Bitiş: 04.03.2018