Hikayelerim:
3 historias
Yakala por liflimandalinaa
Yakala
liflimandalinaa
  • LECTURAS 2,696
  • Votos 225
  • Partes 22
Ben değişir miydim? Farklı bir yol seçseydim. Durup geriye bakmasaydım. Her insanın kendi özünü bulması için yıkması gereken yollar vardır. Ben de çocukluğumun ayakta durmasını sağlayan sütunlara inen ilk darbeyle öldüm. Bu darbe, bir süre sonra atlatıldı, çatlaklar birlikte büyüdü, iyileşti ve unutuldu. Ama en gizli köşelerde yaşamaya ve kanamaya devam etti. Kanunsuzluk devletin kendisindeydi ve ben hayatımın sütunlarına inen darbeyi kanunların insafına bırakmadım. Suçlarımı aydınlatan ışıkların gölgesinde yürümeye devam ettim. Masum bir çocuktum ama büyüdüm. Kısık olan ışığı çoktan söndürdüm. Hayatımın üzerine bir bedel koydum ve şimdi o bedeli ödetmek için geri döndüm.
Mühür por liflimandalinaa
Mühür
liflimandalinaa
  • LECTURAS 4,235,440
  • Votos 254,712
  • Partes 76
Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.
Fanus por liflimandalinaa
Fanus
liflimandalinaa
  • LECTURAS 158,254
  • Votos 12,118
  • Partes 74
Nice ölüler, nice ölümler gördüm. Çoğu çığlık çığlığa son bulurken, pek azı sessizce olup bitti. Bazılarının ruhu bedenden ayrılıp gökyüzüne süzüldü. Kimininse ruhu yaşayan bedeninde can verdi. Gördüğüm ilk ölüm değildi bu. Sonuncusu ise hiç değildi. Yine de asla unutamayacağım bir ölümdü. Ben hayatın bir rehiniydim. Yaşıyordum çünkü ölemiyordum. Onunla ise aynı yönde yürürdük ve sonsuzluk hakkında konuşurduk. Ama burası bizim sonumuz oldu. Sadece birbirimizi yıktık. Aynı rüyayı gördüğümüzü sanıyordum ama bu rüya sadece bir rüya olarak kaldı. Oyunumuzun sonunda ayrılık vardı ve yalanlarla doluydu. Ödediğimiz bedel buydu.