08.05.2014

Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşkımla geçti, gençliğim de öyle ve şimdi ben hâlâ bulutlara aşık bir adamım... Belki de buluttan bir adamım. Kimsenin sevmediği, kimsenin yanında istemediği bir adam. Tükenmiş, çaresiz ve aptal. Evet aptalım. İnsanın kendini aptal hissettiği anlar olur. Ben o anları pek sık bir şekilde yaşıyorum. Kalbim buluttan çünkü ve her kırıldığında utanmadan döküyor yağmurlarını... Sonra bir gökkuşağı çıkıyor ortaya ve ben ona aşık oluyorum. Artık ağlamadan onu göremem. Bu da böyle bir masal işte. Bulutlarımdan yaşlar düşer ve güneş doğar ansızın sonrası sen... Bembeyaz bir bulutun hayatına renk katarsın ama kalır mısın benimle? Bilmiyorum. Aptal bir aşık gibiyim, yeri belirsiz bir bulut gibiyim... Ben buluttan bir adamım, peki sen? Sen, ben ağlamadan gökkuşağı olabilir misin?

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.

Dünyanın dört bir yanından ırkları, dilleri, renkleri, kültürleri bambaşka olan kardeşler. Hepsinin davası bir, amacı bir, gâyesi bir. İffetiyle iftihar edilen Meryem'ler, takvasıyla örnek alınan Fatıma'lar, ilmiyle kuşanılan Aişe'ler, zalime karşı cihadıyla dünyaya sesini duyuran Zeyneb'ler.. Tesettürlerini fitneye karşı silah edinmiş Mü'min kadınların gerçek hikayeleri. #Peçeliyim ve Gurur Duyuyorum. #منتقبة و أفتخر.

Eczane gibi çalışan yayınevleri. Tefeciye bir ton borç. Tuhaf bir yazı atölyesi. Kitaplar aracılığıyla yayılmaya çalışan tehlikeli bir virüs. Teksas'ta belalı bir kumarhane. Ve bir de biz, ben ve o. Başkalarının deyişiyle: Morfin ve Vitamin.

'İşte böyle öldük, Etna'

Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.

"...Pot mu kırdık? Neyse. Murat yabancı değil. Cahit'in göz devirmelerine bakacak olursak toparlaması gereken benim. Öyleyse: -Hazır konusu açılmışken YGS nasıldı Murat? İkisi de: -Konusu mu açılmışken? -Açılmadı mı? Açılmadı mı gerçekten sevgili okurlar? - yoo. - tamam şimdi açılmış oldu hazır konusu açılmışken ygs nasıldı Murat? - YGS yi biraz önce küçük daha da biraz önce büyük harflerle yazdınız? -Murat sen konuşurken nasıl büyük-küçük harf ayrımı yapıyorsun? - Konuşurken değil hocam okurken. Dr. Civanım'ın sıkı takipçisiyim. Cahit: - Kendinin reklamını yapan kitap bulmuşlar, vay arkadaş. Murat. Murat kamera şurada. Az sağa, heh tamam. -Dr. Civan'ım. İçmeden kafa bulmak isteyen her sinir sahibi insana önerilir. Yani kızgınlık olan değil, tabi agresifler de okuyabilir de off batırdım. Ama hocam sinir olmadan nasıl algılayacaklar? Düştüğüm duruma bak sinir oldum aman ya! Cahit: -KESTİK! Sizin yapacağınız ürün yerleştirmenin.. -aslında slogan üzerinde biraz daha çalışılsa..." Dikkat!: Bolca "aho" denilecek maynak içerir. Ve.. Eğer bir yerde aho veya maynak diyen, mantılı tost yapan, işte bizim gibi birilerini gördüyseniz çooook büyük ihtimal buradan kapmıştır. Taklitlerden sakınınız ;)

Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecektir.

"Tozlu rafların arasında unutulmuş kitapların satırlarında geçen kelimelere aşığım ben. O kelimelerin masumiyetine aşığım; hissettirdiklerine aşığım. Sıradan bir adamı şair yapan, aşık yapan kelimelere aşığım. O kadar.." Bütün sınıf şaşkınlıkla bana bakarken öğretmenin gösterdiği yere doğru ilerledim. Tam sırama oturacakken yan taraftaki sıradan bir ses geldi; "Bakalım onlar da sana aşık mı?" ...