Hepimiz ortak bir amaç için bir araya gelmiştik: Soysuz dünyada bir nebze olsun adalet sağlamak. [200502-210502] 4 in #chanbaek

Kara çarşafın varlığıyla nefes aldım, kalbimdeki derin yaram. Sürgün edildiğim topraklarda saklanan hayatı bulmaya geldim; denizin hilelerini göze alacağım seni saklamak adına, benim güzel kara incim.

"Bir şey olur diye korktum, askerliğim yanar diye korktum komutanım." Ağzımdan bir hıçkırık çıktığında beni kollarımdan tutup kaldırmış ve kucağına doğru çekerek sarılmıştı. Bir eliyle saçımı, diğeriyle belimi okşarken sessizce konuştu. "Çeneni kapalı tutarsan, hiçbir şey olmayacak baş belası." Güven verici bir ses tonuyla konuştuktan sonra yüzümü kendine çevirdi. Suratlarımız arasında çok az mesafe vardı ve o, bunu umursamadan tekrar konuştu. "Çünkü sen beni yakmazsan, ben seni asla yakmam." İşte o an, ona ne kadar güvenebileceğimi tekrar anlamış ve boynuna sıkıca sarılmıştım. Ama aklımın köşesinde kendi kendine dönüp dolaşan bir cümle vardı. Sanırım sen beni çoktan yaktın komutanım. 13.04.2023| exo #1 !UYARI: Okuyucuların bir kısmı angst olduğunu söylüyor, diğerleriyle ise angst olmadığı konusunda anlaştık???

Ben Yağmur Demir. Koşulsuz güvendiğim bir ailem vardı. Benden asıl gerçekleri saklayan... Sevdiğim bir adam vardı. Yalanlar üzerine gizleyerek sakladığım...Abimin en yakın arkadaşı. Bir abim vardı, koşulsuz güvendiğim ama güvenimi boşa çıkartan... Ben Yağmur Demir. İnandığım, güvendiğim ne varsa hepsini birer birer kaybettim. Kaybediyorum. Kendimi kaybetmemek için aşkıma ve dostlarıma sığınıyorum. Ben annemin rahminden düşen bir lanetim. Hikayeye başlama tarihi : 28.08.2021 Hikayeye bitirme tarihi : 29.07.2023

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Bana bak bücür." dedi Chanyeol parmağını tehditkar bir şekilde sallayarak, "Senin gibi ortalığı karıştıran veletlere ne denir biliyor musun?" "Ne denir?" Chanyeol'un aksine Baekhyun alaycıydı. "Mahşer midillisi denir."

❝Benim tasarladığım gömlek, benim sevgilimin üzerinde; sevdim bunu.❞ 230818

Çapulcular döneminde düşmanlar birbirine sığındığında beklenmeyen gerçekleşir. Dostluk ve aşk. Draco/ Hermione/ Sirius

"Şimdi aç kulaklarını da dinle beni. Bu sıradan bir hikaye değil. Beni ben yapan birçok kişinin hikayesi. Çiçeklerin insan, ölülerin diri olduğu bir hikaye. İki yüz altı kemiğinden hayata kaynayan benin, bir de Chanyeol'u çok sevişimin hikayesi. Dinle beni Ramses, bu herkesin hikayesi."

Tür: Yaoi, Angst, Gizem Çiftler: SeKai Yardımcı Karakterler: Suho, Tao, Luhan Tanıtım bölümü alıntıdır* Efsaneler insanlık tarihinden bu yana her zaman hayatın bir parçası olmuştu. Dilden dile aktarılmış, abartılıp insanları etkilemişti. Peki bu anlatılanların doğruluk payı neydi? Gerçekliği var mıydı yoksa sadece duyumlardan ibaret miydi? Kai ve Sehun. Cennetten kaçmış ile terk edilmişin hikayesi. Onların büyük bir efsaneden doğan hikayeleri gerçek miydi?