Elif, aşkın üzerindeki gücünden korkuyordu. İnsanın gözünü kör eder derler ya, işte tam olarak bunu yaşıyor, kendini tanıyamıyordu. Yürüdüğü yolda aldığı yaraları sarmayı dahi başaramamışken Efe Kozan karşısına çıktığında, kaçmaktan başka çaresi olmadığını biliyordu. Ama Efe, kararlıydı. Elif'in tüm bahanelerini yok etmek, attığı tüm adımların kendisine çıktığından emin olmak için canla başla uğraşacaktı. Duygularına yenik düşen Elif arzularının esiri olduğunda, kendine bir yalanı sık sık söylemeye devam etti. Bunun adına aşk değildi. Kontrol daima kendi elindeydi.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Güneş yükseldi. Küçük şehrin ışıkları söndü. Şarap bitti. Son sigarasından son bir nefes doldurdu ciğerlerini. Ayağa kalktı sanki hiç içmemiş gibi. Günlerdir uykusuz değilmiş gibi. En çok da canı yanmıyormuş, kendini bıraksa iki büklüm yere yığılmayacakmış gibi. Gülümsemeyi denedi. Çatlamış dudakları acıyla karşılık verdi. Beceremedi.

Fısıltıyla konuşarak Hare'nin son gücünü de elinden almış oldu. " sorunumuz ne biliyor musun? Konuşmaya mecali olmayan Hare başını salladı. "Sen deli gibi sevilmek! Bende seni deli gibi sevmek istiyorum." Kollarında kasılan bedenin bir anda erimesiyle artık zamanı geldiğini anlayan Fatih kızı bırakmadan kollarında kendine çevirdi. Bir elini kızın sırtına bir elini beline dolayıp ayağını yerden kesti Hare'nin. Boynuna dolanan kollara kızı kendine daha sıkı bastırdı. Ten tene kavuşmadan önce birbirlerinin gözlerine baktılar. Arzudan koyulaşan gözlerle ve ses tonuyla aynı anda söylediler. "Sev beni"

"Yola gelen Aslı çok tatlıymış. Geceye de biraz saklar mısın?" "Yok ya... avucunu yalarsın. Dün bir bile değil Yiğit bugün bir. Daha bunun bir ayı var iki ayı var." "Aslı ben tohuma kaçacağım. Spermlerim bile yaşlanacak. Çocuğumuz da ecüş bücüş bir şey olacak diye korkuyorum." "Ne çocuğu be adam? Ben çocuk falan istemiyorum. Dün evlendim ben, dün! Ben koca istiyorum." "O ne demek Aslı? Ben neyim? O kadar istiyorsan al seninim." *** Aslı ❤️ Yiğit...

Tüm hakları saklıdır. ******** G.S.A Serisi 1 okumanız tavsiye olunur. İki kitap birbirine bağlantılıdır. Tek de okuyabilir siniz ama anlama açısından size yardımcı olur. ♾ Belki, başka türlü olsaydık seninle. Başka bir iklimde başka bir takvimde karşılaşsaydık. Mesela, sadece senin ve benim olduğum bir dünya olsaydı. Bir kısa öykü olsaydın bana sonu mutlu biten. Sen bana can olsaydın ben sana canan. Adımızın yan yana yazıldığı bir yer olsaydı. Ben giderken sana kalsaydı. İhtilal gibiyiz seninle, sürekli darbedeyiz. Eksik olan yapbozlar gibiyiz. Şimdi yapboz bozuldu. Eksik çoğaldı. İçimdeki kasırgaya karıştı. Bir İstanbul sabahı gibisin içimde hem karışık hem vazgeçilmez. Artık kavuşmak kavramı yok. Karahan... Unutma beni... *** Nazlı ❤️ Karahan...

GSA Serisi 5. Kitap. ✨ Kitap içinde yer alan kurum ve kuruluşlara dair yazılanlar, çalışma sistemleri ve ortamları tamamen hayal ürünüdür, gerçeğiyle hiçbir ilgisi yoktur. ✨ "Seni çok seviyorum. Mutlu olduğunda daha çok seveceğim. Seninle gelerek seni mutsuzluğa sürükleyip sende olan yerime leke sürmeyeceğim. Beni hep güzel anacaksın. Tıpkı benim seni eşsiz kılacağım gibi. Yerini kimse alamayacak. Sen bir kadının ilk aşkısın. İlk öpücüğü en deli çağlarısın. Sana asla sitem etmeyeceğim. Sende bana etme. Düşmanım değil, dostum değil, arkadaşım değil ilk aşkım olarak kalacaksın. Belki çok üzüleceğiz... Belki mutlu olacağız... Belki de ayrı yapamayacağız, işte o zaman gerçekten orta yolu bulmuş olacağız." Adamın kalbine çöken kasvetli kapkara bulutlar gözlerine hücum etti. Ruken onun ilk sevdasıydı. İlk kalp atışı... Gözlerinde kendini gördüğü ilk kadındı. "Ruken..." dedi içindeki fırtınalarla dolu yorgun sesiyle. "Yapma!" Ruken ❤️ Kenan

Yetişkin okurlar içindir! "Beni ilk gördüğünde ne düşündün?" Başını yana eğerken işaret parmağıyla dudağının altındaki çizgiyi kaşıdı. "Buraya ne kadar aykırı durduğunu." Kadir ağır hareketlerle ayağa kalkınca tam önümde durdu. Masada oturmama rağmen benden çok büyük duruyordu. Yüzüne bakmak için başımı geriye atmak zorunda kalmıştım. Bana doğru eğildiğinde aramızdaki tansiyon o kadar hızla yükseldi ki... Mesafeyi iyice azaltırken boğuk çıkan kalın sesiyle konuşmaya devam etti. "Aykırı ve güzel..." dedi yavaşça."Çok güzel." Kuruyan dudaklarım aralandığında bana doğru bir adım daha attı ve aralana bacaklarımın arasında durdu. "Zararlı olan her şey gibi..." Dilimi alt dudağımda gezdirdim. "Sana zarar vermek istemem." Biraz daha yaklaştığında dolgun dudakları dudağıma dokunuyordu. Kalbim göğüs kafesime şiddetli darbeler indirirken kısık sesiyle cevap verdi. "Ama ben isterim." • Gitmek mi zor kalmak mı? Kalana zorsa gidene ölümdü.

Mine MUTLUÇAY, otuz yaşında arşiv memuru kendi bedeninden büyük giyinen şişe gözlükleri kitap kurdu sessiz halleriyle çevresi tarafından çok sıkıcı bulunan biriydi. Tarih seven Yeşilçam karakterleri ile büyümüş kendi halinde bu kadının iki yıldır tek derdi vardı. O arkasından söylendiği gibi kız kurusu olarak ölmeyeceğiydi. Ne yapıp edip, ömrü boyunca yetecek o TEK GECE'yi yaşayacaktı. Türkan MUTLUÇAY dikkat çekici güzel bir kadın ama bugüne dek erkek arkadaşlarında hep bir şeylerin eksikliğini yaşamış bir türlü ilerisini getirememişti. Bir yıl önce İspanya'ya gerçekleştirdiği bir iş seyahatinde aklını başından alan adamla geçirdiği o TEK GECE ile pişmanlık mı yaşıyordu, iyi ki yaşadım mı diyordu bir türlü karar veremiyordu. O adamın yüzünü de yaşadığı muazzam dakikaları unutmak istedikçe aklından çıkaramıyordu. Mehmet ÖZYAŞAR & BARAN MAÇOĞLU hayatlarına TEK GECE için girmiş iki kadının peşinden gidip hayatlarına dahil mi edeceklerdi, yoksa önlerine mi bakacaklardı. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

.