Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Sevişti bir bakir ile bakire. Erkeğe milli dediler, kadına fahişe. -C. Süreya "Benim bedenim, benim kararlarım!" diye bağırmak istedim. Onlarsa ellerine kalemi alıp bedenimin haritasını çıkarmaya çalıştı. Sahi, neydi bedenimdeki giz; anlamadım gitti. Benim bir ismin yok. Doğduğum bir tarih, yaşadığım şehir... Dışarı çık! Çık ve etrafına bakın, aynanın karşısına geç ve kendini izle. Ben senim, dışarıda gördüğün herhangi biriyim. Ayşe'yim, Ferda'yım, Maggie'yim, Luna'yım. Kadınım. Ben varım ve aslında yokum. DİPNOT: Gerçeklerden alınmıştır, mümkünse etkilenecek olanlar okumasın. 07.03.16-15.07.16

Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşkımla geçti, gençliğim de öyle ve şimdi ben hâlâ bulutlara aşık bir adamım... Belki de buluttan bir adamım. Kimsenin sevmediği, kimsenin yanında istemediği bir adam. Tükenmiş, çaresiz ve aptal. Evet aptalım. İnsanın kendini aptal hissettiği anlar olur. Ben o anları pek sık bir şekilde yaşıyorum. Kalbim buluttan çünkü ve her kırıldığında utanmadan döküyor yağmurlarını... Sonra bir gökkuşağı çıkıyor ortaya ve ben ona aşık oluyorum. Artık ağlamadan onu göremem. Bu da böyle bir masal işte. Bulutlarımdan yaşlar düşer ve güneş doğar ansızın sonrası sen... Bembeyaz bir bulutun hayatına renk katarsın ama kalır mısın benimle? Bilmiyorum. Aptal bir aşık gibiyim, yeri belirsiz bir bulut gibiyim... Ben buluttan bir adamım, peki sen? Sen, ben ağlamadan gökkuşağı olabilir misin?

*Kitap olduğu için bölümler kaldırılmıştır. Kutup Yıldızı Ephesus Yayınları farkıyla artık raflarda! 😌 Serinin 3 cildini bu kitap kapsamaktadır. Seri 6 kitap olacaktır. "Çünkü sen galaksinin en derinlerinden benim kalbimi aşkınla, parıltınla aydınlatmaya geldin Kutup Yıldızı." Yayınlanmaya başladığı tarih: 29 Mart 2014. Tüm hakları saklıdır. ©

Yazdıkça kendime yalan söyledim, söylediğim yalanları yazdım.Yazmaktan yoruldum, bir fihrist bitti benimle birlikte.Meğer her harften varmışsın içimde. @Tüm Hakları Saklıdır.

Bilinmeyen bir şehre ait yıkık dökük evlerden birinde, eskimiş bir karyolanın altında, siyah kaplı bir defter yaşar...Üzerine yazılan bütün dilekleri gerçekleştirdiği halde, her defasında uğursuz bir nesne gibi fırlatılıp yalnızlığa mahkum edilen bir defterdir bu. Bir gün öylesine biri çıkar gelir uzaklardaki bir şehirden, siyah kaplı defteri sahiplenir ve üzerine şöyle yazar: "Bana hikayeler anlat, içinde mutluluklarım ve mutsuzluklarım, ümitlerim ve ümitsizliklerim olsun..." Ve böylelikle dilek defteri ömründe ilk kez dile gelir... ✽ Keşfedilmemiş Cevherler '15 En İyi Kısa Hikaye

TAMAMLANDI ☆ "Kızlar sonra bana sana tapıyorum, dedi." Işıltı heyecanla anlattığı olaya büyük tepkiler vermemizi bekliyordu ki bu biraz zordu açıkçası. 11 kişi onu dinliyordu. Biraz (!) büyük bir arkadaş grubumuz vardı. Ecrin şalını düzeltirken somurttu. "Tapmak mı? Haşa! Allah'a şirk koşmuş. Olmaz onunla. Gel sana bir Şakirt bulalım kız."dedi. Son Mübarek Bükücümüz. Kenarda makyajını düzelten Bade kocaman ela gözlerini kırpıştırıp sırıttı. "Kızlar erkeklere nasıl cevap vereceğimizi buldum. İntikamımız acı olacak. Onlar biz uyurken odamıza girip eşyalarımızı çalarlar ha! Şimdi bitti onlar." Gözlerinde bir anda alev gördüğümü söyleyebilirim. Kız lisesinden erkek lisesine son sınıfta derslerimize asılmak ve kardeş okulumuzun çalışma kamplarında yararlanmak için geçen derece sınıfıyız biz. Zeki, güzel, komik kızlar. Tabi unuttuğumuz bir şey vardı. Kız lisesinden karma liseye bile geçiş deveye hendek atlatmak gibiyken biz erkek lisesine geçerek deveye parmak uçlarında bale yaptırmıştık. Kapak Star Bloody Photoshop tarafından yapılmıştır. Komedi #93 Kızlisesi #1 Tüm hakları saklıdır © CMTGirl.