"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

"okulumu değiştirdim ve geldim" iki gün önce bora bana bu ifadeyle tekrar baksa anıra anıra güle bilirdim ama maalesef iki gün önce var olduğu için gülemiyorum. Aslında gülmemek için dudağımı dişleyip kendime eziyet ediyorum eve gidip anıra anıra gülmesem. "ne demek okulu değiştiriyorum?" diyip kolumu sıkmaya başladı "okulu. değiştiriyorum. demek." her kelimeyi vurgulayarak söyledim hani şimdi anlamaz filan bidaha anlatamam. Bunların hepsi üşengeçlik. "lan dalgamı geçiyorsun sen benle ?!" bağırdı ve kolumu daha sıkı tutmaya başladı. "dalga denizde olur hıı" -qapaq- deyip kolmu bir hışımla çektim ve apartmana doğru yürümeye başladım. Apartman kapısını açmadan önce boraya dönüp tekrar baktım . Eli havada asılı kalmış bir şekilde karşıya bakıyordu Eve gidince gülmeyi kesinlikle artıracağımı kenara yazdım ve apartmana girdim . 08.12.2014 Düzenlemeye alınmıştır -18.08.2017-

Sana bakmak canımı acıtıyor.Neden böyle olmak zorunda Rüzgar? Papatyaların canı acımak zorunda mı hep? Hiç bir papatyanın canı acımaz İnci. Yalnızca....Senin canın acır,çünkü sen ait olduğun topraklarda değilsin.Seni kopardım ben toprağından. Sen güzel bir papatyaydın ufaklık.Bense bencil bir adam.Sen güzeldin,bense bencil.Seni topraklarından kopardım,öleceğini bile bile.Dedim ya ben bencil bir adamdım,sen ise güzel bir papatya. Beni kendi gökyüzüne dik o zaman,beni oraya göm.Ait olduğum yere. Ben bir tek senin papatyan olacağım buzul adam.Bir tek senin karanlık gecende solacağım.Olmayan ruhunu bana kiralar mısın? Gel,buyur.Yalnız kusura bakma ruhum biraz dağınık bu aralar. Oturacak yer yok,belki ayakta duracak kadar...

Tüm dünyanın ona ait olduğunu zanneden bir avcının hikayesi... Yalnızlığından güçlenen, karanlıkta avlanan, bedenini başkalarının acılarıyla besleyen bir sadist. Hüznün şarkısını fısıldayarak gelen bir Eylül... ~~ஐ ''Karanlığından ne zaman çıkacaksın?'' -Eylül ''Sen beni ne zaman çıkarırsan'' -Aslan ~~ஐ ''Güzel ve çirkinin gerçek hayata uyarlanmış hali gibisiniz'' -Çakal ~~ஐ ''Bu saflığın ve korkaklığın bazıları için paha biçilemez bir servet'' -Aslan ~~ஐ ''Sen en iyi, kötü kalpli adamsın'' -Eylül ~~ஐ ''Israrla kalbime kimseyi almayışımın nedeni neymiş?'' -Aslan ''Çünkü kalbin hayal kırıklıkları ve acıyla dolu. Oraya alacağın birini bunlarla ağırlayamazsın...''-Eylül ...adam acıyla güldü: ''Kalbim masanın üzerindeki bir fanusta. Ruhum uzun zaman önce vücudumu terk etti. Birini sevmek gibi bir derdim, isteğim ya da amacım yok''

Zoraki bir evlilik, masum bir kız, aşka küsmüş bir adam. Aras ve Nefes. Biri kalbinden olmuş biri hayallerinden. Zorla evlenen bu iki insan için aşk yeniden varolabilecek mi? Nefes Karahan ve Aras Taşkıran'ın yollarını birleştiren kaderdi. Kalplerini birleştiren ise kendileri oldu. 26.11.2015'te tamamlanmıştır.

(Kitap düzenleneceği için bölümler kaldırıldı) Ankara her zaman gözümde hayallerimin şehriydi, şimdiyse ona pekte iyi gözlerle bakmıyordum doğrusu. Antalya'da hayatım çok daha sadeydi. Yalnızdım öncelikle, annem bile fark etmezdi bazen evin içinde beni. Hayaletten farkım yoktu. Ve hayatımdaki tek sorun en sevdiğim kitap serisinin bitmiş olmasıydı. Ankara'ysa benim için dönüm noktası olmuştu. Aslında '' İlk '' lerimin şehri de denebilir. İlk dostlarım, ilk aşkım, ilk öpücüğüm, ilk partim, ilk içkim, ilk düşmanım, hatta son olmasını umduğum ilk kaçırılmam. Antalya'daki halime bakıyorumda o zamanlar tüm bunlar başıma gelmiş olsa yerle bir olmuştum, yıkılmıştım şimdiye. Oysa şuan her darbeye rağmen ayaktaydım. Güçlenmiştim belki, büyümüştüm. O benim '' İlk'' lerimin baş rolüydü. Ona dair her şey hafızama kazınmıştı. Keşke kötü olanları silebilseydim. diye mırıldandı içimden bir ses. Ona hak verdim. En mutlu anlarım onunlaydı belki ama en mutsuz anlarımda onun yüzündendi. Sanki beni bir yandan öldürüyor bir yandan hayatta tutuyordu O. Bildiğim tek şeyse o olmadığında tamamen öleceğimdi.

KİTAP ESKİ ARKADAŞLAR DÜZENLENİYOR. DÜZENLENDİĞİ ZAMAN SEVECEĞİNİZE EMİNİM BU KİTABI 13 YAŞINDA FALAN YAZDIM ÇOK DAHA İYİSİNİ YAPIYORUM ŞU AN. YANİ AYH BU NE DİYECEĞİNİZE KÜTÜPHANENİZE EKLEYİN VE DÜZENLENDİĞİNDE ARKANIZA YASLANIP KEYFİNİ ÇIKARTIN. İYİ GÜNLER TEKRAR BİR NOT DAHA. HALA BAZILARI ANLAMIYOR 0 ALGI YETENEĞİ...ARKADAŞLAR DÜZENLENİYOR DÜZENLENİNXE YAZIYI SİLECEĞİM ARTIK SABRIMI SINAYANKARA DİREK ENGEL ATACAĞIM LÜTFWN OKUYUN AÇIKLAMAYI OKUYUN. HİKAYE DÜZENLENİY Bu bir ''İyi kız,kötü çocuk.'' hikayesi değildi.Dağhan ve Miray'ın aşkı.Bu hikayede bir su dökülmesi ile başlayan klasik bir şey,sonradan gerçekten değişik bir sevgiye dönüşmüştü.Kalbin taşıyabilirdi belki de her yükü.Ayrıyken hayatın durduğu,beraber iken dünyanın sadece onların etrafında döndüğü bir hikayeydi bu.Kıskançlıklar...Ölümler...Kayıplar...Ne olursa olsun,insan sevdiği birinden vazgeçebilir miydi? Elbette ki hayır.Sevginin boyutları farklıdır.Miray için ilk başta ''Zengin Züppe'' den başka bir şey olmayan Dağhan,onun artık hayatı.Dağhan içinse ilk başta ''Küçük Bir Burslu'' dan başka bir şey olmayan Miray,artık onun siyah meleği. ''Sen olmadan önce hayatımda sanki hiç bir duygu yoktu.Birikintisi,hayali bile yoktu.Sen hayatıma giren bir melek gibisin.Ama öyle bir melek değil.Hani beyaz kanatları olan değil.Senin ruhunun kanatları rengarenk ama sen benim siyah meleğimsin. Siyahın asilliğini,güzelliğini gösteren bir melek.'' Yıkıntılar üzerine kurulmuş,Dağhan'ın hayatı Miray ile aydınlanmıştı.

"Rotamı kaybettim anlıyor musun beni?. Ruhum oradan oraya sürükleniyor. Belirsizlikler içerisinde yeni bir dünya kurmaya çalışıyorum kendime. En ufak darbede un ufak olacağım anlıyor musun?." Acılar içinde kıvranıyordum. Hayır hayır bu fiziksel bir acı değildi. Tamamen ruhsal bir acıydı. Bir düzensizliğin üzerine kurulu olan hayatım uçurumun kenarında sallanıyordu. "Peki ya senin pusulan ben olsam?. Belki de senin ruhunun haritası benim kalbimdir. Bir kere kalbine sım sıkı sarılsam o zaman rotamız bir olur mu?." ♡°♡°♡°♡°♡°♡°♡°♡°♡ İlave bölümleri, düzenlemede olan kurgusuyla benim ilk göz ağrım, göz yaşlarım, mutluluğum, çocukluğum ve nice tarif edemediğim hissime ev sahipliği yapan kitabıma hoş geldiniz. Düzenlenen bölümlerin basında '《♡》' sembolünü göreceksiniz. Kalbimde ki kıpırtıyı kalbinizde hissetmeniz dileğimle Sena Karahanlı. 🎠KİTAP, KURGU TAMAMEN ŞAHSIMA AITTIR. ÇALINMASI VE ALINTI YAPILMASI DURUMUNDA KARSI TARAFLA HUKUKSAL YOLLARLA GÖRÜŞECEĞİM. 🎠GENÇ KIZ EDEBİYATINDA #1 18.03.2018 #1 04.03.2018 #1 26.12.2017 #1 24.11.2017 #1 20.10.2017 KORKU'DA #2 08.08.2018 #9 03.08.2018 #8 04.08.2018 05.08.2018 06.08.2018

"Elif galiba karşıda parti var" dedim. Yayıldığı yerde aniden dikleşip bana baktı. Gözleri parlıyodu. Elif partilere bayılır. "Gidip bir baksak..." "Hayır kesinlikle olmaz" diye sözünü kestim. Şimdiyse bana yavru köpek gibi bakıyordu. Buna dayanamadığımı bildiği için hep bunu kullanırdı. "İyi peki ama sadece gece yarısına kadar sonra külkedisine dönüşmeden eve dönelim. Tamam?" diye sordum dayanamamıştım. En sonunda bir sevinç çığlığı attı. "Oolleeeyyyy" "O zaman ne giyiceğimi seçmeme yardım eder misin?" diye sordum. "Tabi ki zevkle sen partiye gitmeyi kabul ettikten sonra"

Her kızın içinde biraz Azra vardır... Telefon sapıklarından hepimiz nefret ederiz, ama bu sapığa karşı bir sempati besliyorum. @JseMre (Nisa Kaya) Biraz aşk,biraz heyecan,biraz merak ve daha birçok duygu...Aradığınız her şeyi bu kitapta bulacak, okurken yaşayacaksınız.1.sayfadan okumaya başlayın derim. @lollyy (Ayşe Karahan)