Yeni evlenmiş olan Horan çifti,çocukluktan beri yakın arkadaşları olan Harry,Zayn,Liam, louis ve eşleri ile Miami'de kiraladıkları eve tatil için giderler.İlk başlarda çok güzel giden tatil,sonlara doğru bazı pişmanlık ve yeni kararlara yol açar. --- Çocuklar ünlü değiller. Okuduğunuz için teşekkür ederim! :D

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

Emir'in Yolu... Hey şeyi koydum. -Mizah -Yemek tarifi -Yol tarifi -Aşk tarifi -Bizim evin yol tarifi. Var da var yani Her bölüme oy verin sonra yorum yapın sizi takip ederim.

Yıllarca tek başına, yalnız olan bir kızın yepyeni bir arkadaş edinip, hayatında büyük değişiklikler yapan bu kızın; Yıllarca sevdiği çocuğa merhaba bile diyemiyen Marie Ece'nin değişiminde bu rol değişebilecek mi? Yoksa yeni biri mi gelecek hayatına?

Kim istemezdi ki hayatının 4-4'lük olmasını. Tabi ki de herkes ister. Ben herkesin istediği o hayata sahiptim. Sürekli ne istesem elde ediyordum ve bu durumdan gayet memnundum ta ki o güne kadar. Hayatımdaki en değerli kişiyi kaybedene kadar. O güne kadar hayat bana tozpembe görünüyordu, o günden sonra ise hayatın diğer yüzünü gördüm. Kim ister ki sonucunda çok üzüleceği, onun yaşama sevincini elinden alacağı bir olayı yaşayacağını bile bile 4-4'lük bir hayata sahip olmak?

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

2015* (Başka Bir Lise Hikayesi ve Sev Yeter hikayelerinin üçüncü serisidir)

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

"Efendim ?" diye seslendim uykulu sesimle telefonun hoparlörüne. Saat daha sabah yediydi ve zaten birkaç saat önce görüşmüştük, neden arıyordu ki ? "İyem ?" Peltek konuşması ve duraklamasıyla kaşlarım çatıldı. "İçtin mi sen ?" Soruma cevap vermeden kahkaha attı, "Bu gece çok fazla itiraf yaptık ha ? Ama en bombası bende !" Dediklerine anlam veremesemde nerede olduğunu sordum fakat yine cevap vermedi. "Gözlerine baktıkça içimin ısındığı, bana her sarılışında dostça olduğunu bildiğim için kalbimin sıkıştığı biri var, biliyor musun ?" Gülümseyerek konuştum, "Âşık mı oldun lan sen ! Kim bakalım bu şanslı kişi ?" "Aynaya bak." "Ne saçmalıyorsun lan. Bloody Mary'e falan mı tutuldun ?" diyerek dalgaya aldım o'nu. "Ben çoktan sana tutuldum." Kanımın donduğu cümleleri söylerken beynim işlevini yitirmişti. Aklımda ki cümleleri toparlamadan, içimden geleni söyledim. "Bak, tüm hikayelerde anlatılan kişilikler siyah ve beyazdır. Sen beyazsın, hem de tüm kalbinle. Ama ben... Ben ne beyaz, ne de siyahım. Griyim ben. Gri insanları bilir misin ? Gündüz kahkaha atanlardır onlar, acılarını etrafa yaymak istemezler. Ben güçsüz görünmek için değil, çevremdekileri üzmemek için griyim. Gündüzleri kahkaha atan, geceleri hıçkırarak ağlayan gri. Kardeşinin katili gri..." Derin bir nefes aldım ve gözlerimin dolmasına izin verdim, "Ve, griler de ikiye ayrılır; Griliğini itiraf edenler ve red edenler. Ben itiraf ediyorum, çünkü artık kaçacak bir limanım yok. İtiraf eden griler, hiç bir zaman sevemezler..." "Ben seninle tanıştığımdan beri, gri değilde neyim be kızım ?"