*Lees eerst 'Onder het Gouden Maanlicht I: Confessie'. Dit boek sluit namelijk naadloos aan op het eerste deel, waardoor het absoluut niet apart gelezen kan worden. Ik zal daarom ook de beschrijving van dit boek niet hier plaatsen, maar in het boek, zodat je niet per ongeluk iets leest wat je nog niet wil lezen voordat je deel I hebt afgerond.*

De zestienjarige Ryder is al sinds zijn twaalfde de Alfa van de grootste weerwolvenroedel van de wereld, en dan te bedenken dat achttien de minimumleeftijd is voor die titel. Door de dingen die er in het verleden gebeurt zijn, had hij echter niet veel keus dan die zware taak op zich te nemen. In de poging om een nieuw leven te starten met de jonge roedel, ver weg van de vorige woonplaats die overliep van weerwolfjagers, verhuizen ze naar een landhuis met behulp van een anonieme weerwolf. Het lijkt ideaal: een goed klimaat, weinig weerwolfjagers en veel jachtgebied. Dat is tot op het moment dat Ryder op zijn nieuwe school Daniël tegenkomt, die niet alleen de zoon van een weerwolfjager is, maar ook nog eens zijn Mate blijkt te zijn. Met een weerwolfjager als Mate, een furieuze Bèta die nog steeds zint op wraak, een groep weerwolfjagers die het geen probleem vind om hun doel achterna te reizen en nieuwe vrienden en vijanden, lijkt er voor Ryder niet veel meer fout te kunnen gaan... met de nadruk op 'lijkt'.