'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

-Tanıtm- Her yıl yeni bir hayat. Yeni bir okul. Yeni arkadaşlar, yeni maceralar.. Aslında macera demek doğru olmazdı. Sadece annesi, babası, teyzesi ve eniştesinin ölümüne sebep olan adamların oluşturduğu küçük çaplı tehditler. Yine her şey değişiyor. Her sene olduğu gibi, bu sene de yeni bir başlangıç. Tek farkla. Zorlu bir başlangıç! Zorludbaşlangıcın tek sebebi Ilgın’ın içinde büyüttüğü 2 senelik aşkı. Ailesini kaybettikten 3 ay sonra görmüştü onu. Ama 2 sene boyunca içinde taşıyabilmişti sadece. Ne söyleyebilmişti, ne de unutabilmişti. Her sene okuldan atılmasına rağmen.! Aynı lisedeydiler. Okuldan ayrılmasıyla artık çok sık göremiyordu onu. Yine de unutamamıştı işte. Ve bu sene yine aynı okuldalar. Böylesine bir aşk ne kadar gerçekti peki? Bu zorlu başlangıçta Ilgın’ın karanlık abisi ve kuzeniyle yeni arkadaşlarını ve düşmanlarını da unutmamak gerek. Her şeyin bu kadar karanlık, zor, umutsuz ve beklenmedik olmasına rağmen o hep temiz, saf ve masumdu. O ‘Her Şeye Rağmen: Beyaz’dı.