Sadece masmavi hayallerim vardı. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız hayaller... Sadece gerçekleşmesini istediğim bembeyaz dileklerim vardı. Bulutlar kadar özgür dilekler... Saklı olan bir hazine gibiydi kalbi. Keşfedilmeyi bekleyen bir hazine. Mutluluk tınısı sesi duyuluyordu uzak diyarlardan. Aşkı ve mutluluğu yanlış beden...
Bu hikayede biraz aşk biraz şehvet ve kıskançlık ön planda.Baş karakterlerimiz ikiz rollerinde ama üvey ikizler.Bu konuyu da şöyle açıklayayım : Karakterlerin annesi ( Serap ) hastanede doğum yaparken Ayazın gerçek ikizi ölür.Tam o saatlerdede hastanede bir kargaşa yaşanır Bu kargaşanın sebebide hastanede kız bir bebe...
Kişinin kalbinde duyguya dair hiçbir şey kalmamışsa bedenin varlığı anlamsızdı. Önce kalbe dokunmadan direk tene değen eller gerçek bir insana değmiş sayılır mıydı? Ya da gördüğü manzara karşısında parıldamayan gözler bomboş bakışların kurbanı olduğu halde canlı mıydı? Dümdüz bir suratla, gülümsemek için çaba sarf etm...
Onu sardığım kollarımın etrafına kendi kollarını doladı ve yeşil gözlerini tekrar kapattı. Sanki yeşillerini görmemi istemiyormuş gibiydi. 'Bunu sana önceden de sormuştum. Sen, sen hiç cennetten kovuldun mu Brook?' Kafamı onaylarcasına salladım. 'Evet. Beni cennetinden kovan sendin Harry.' Yeşil gözlerini tekrar açtı...
