„(..)Przeniosłam wzrok na panią Hemmings, która teraz uśmiechała się do mnie, doskonale zdając sobie sprawę, że nie potrafiłabym odmówić dziewczynce. - No, dobrze - powiedziałam niepewnie, zagryzając wargę. - Zostanę opiekunką Molly. Molly Hemmings." „(..)Nie byłam osobą popularną i lubianą w liceum. Pewnie ze względu na to, że zamiast imprezować wolałam wieczorami poczytać książki, najchętniej związane z biologią bądź chemią lub po prostu pooglądać filmy, a najczęściej komedie romantyczne, żeby móc przeżyć tą prawdziwą miłość chociaż na ekranie.(..)" „(..)Stanęłam na palcach, kładąc dłonie na jego policzkach, które nieco mnie drapały przez dwudniowy zarost i wpatrując się w jego oczy, za którymi tak bardzo tęskniłam. Pochylił się do mnie tak, że nasze twarze i usta dzieliły zaledwie milimetry. Serce dudniło mi w piersi, a gdzieś z tyłu głowy pojawiały się wszelkie obawy, które skutecznie ignorowałam. Przymknęłam na moment powieki, napawając się tą chwilą i powoli zjeżdżając jedną dłonią na jego klatkę piersiową. Część mnie chyba nie mogła uwierzyć, że to naprawdę on. (..)"

Ta historia nie jest smutna, jest prawdziwa. Nicholas-zielonooki podrywacz, za którym ogląda się niejedna dziewczyna. Uwielbia imprezować razem ze swoim najlepszym kumplem. Robi wszystko, by być w centrum zainteresowania. Vanessa-spokojna dziewczyna, która popołudniami pracuje, by zapełnić sobie cały dzień. Nie lubi zwracać na siebie uwagi i życie w cieniu. Chłopak uważa, że widzi dziewczynę pierwszy raz, lecz ten niefortunny zbieg wydarzeń uświadomi mu parę rzeczy. Z dnia na dzień poznają się coraz lepiej, z każdej możliwej strony. W opowiadaniu mogą wystąpić wulgaryzmy i sceny o charakterze erotycznym. okładkę robiła: _martyna_ Największe osiągnięcie: #39 w Romans edit. #15 w romans ♥ -14 czerwca edit2: #8 w romans ♥-18 czerwca

Wszyscy mamy dwie twarze. Inaczej zachowujemy się w towarzystwie. Inaczej, kiedy jesteśmy sami. A ty, kim jesteś, kiedy nikt nie patrzy?

Jedno słowo by zmienić swoje życie. Jedna myśl by patrzeć na świat inaczej. Jedno spojrzenie by kogoś pokochać. Jedno pragnienie by pobudzić wyobraźnię. Jeden dotyk by przestać istnieć... Żeby wydostać się z prywatnego piekła, trzeba się najpierw przyznać, że się w nim jest.