Als Wolfs en Eva stuiten op een vreemde DNA uitslag op een PD, schijnt dit nieuwe licht op een bizarre cold case , die hun leven er niet makkelijker op maakt. Begonnen met het schrijven van dit verhaal in 2010. Speelt zich af na '3x06 - Kameraden'
Samen met haar beste vriendin gaat Eva een weekje naar de Belgische Ardennen. Het blijkt alleen een andere soort vakantie te zijn dan Eva in eerste instantie dacht en het wordt nog verrassender als er ineens een bekende opduikt.
De twee voornaamste mannen in het leven van Eva zijn Rick, met wie ze woont, en Wolfs, met wie ze werkt. Zoals in iedere relatie verloopt de verstandhouding met haar man niet altijd even soepel, na jaren van verliefdheid vertonen er zich scheuren. Eva houdt van Rick en heeft een klik met Wolfs, dat is altijd al zo ge...
Eva werkt bij de politie. Haar man is overleden. Ze heeft lang haar in een staart. Ze houdt niet van koken. Ze heet voluit Eva Magdalena van Dongen. Eva zegt dat ze mijn collega is. Ze doet alsof ze veel meer is. Kusjes voor de cover zijn voor Jolijn!
"Hoe zit het nou precies tussen ons?" vroeg ze. Wolfs grijnsde. "Nou gewoon. Momenteel zijn we collega's en goede vrienden die in hetzelfde huis wonen. We werken al jaren bij de politie en lossen samen de moeilijkste zaken op. Jij hebt een zoon, Thijs. En ik ben 'gewoon' een vriend die jou af en toe helpt bij de opvoe...
Eva en Wolfs krijgen te maken met een ingewikkelde zedenzaak; een zestienjarig meisje is enkele weken ontvoerd en meermaals misbruikt. Tot Eva's grote verbazing heeft deze zaak opvallend veel overeenkomsten met een gebeurtenis uit haar eigen leven. Iets wat ze niet volledig heeft kunnen verwerken en haar nog dagelijks...
Vlak voordat hij in het vliegtuig naar Brazilië stapt, krijgt Wolfs een telefoontje van Eva. Ze zit in de problemen met Bols. Wolfs vertrekt halsoverkop naar het safehouse om haar te redden. Ondertussen komt Eva achter Bols' werkelijke motieven en blijkt de zaak toch anders in elkaar te steken dan gedacht... 'Romeo en...
'Het was gewoon gebeurd. Hoe of waarom wist ik niet en ik was ook gestopt mezelf die vragen te stellen, omdat het me simpelweg niet veel uitmaakte. Het was nu zo en het was beter zo. Op een avond was ze binnengekomen, bezweet van het hardlopen, en toen had ze me gekust, zo, uit het niets. En toen ik de volgende ochten...
