1. Kitap ; BAĞIMLI - Yeşilin Siyahı 2. Kitap ; TUTUKLU - Yeşilin Matemi 3. Kitap ; VURGUN - Siyahın Busesi Çimen yeşilinin ev sahipliğini üstlenen gözlerin, sütlü kahve gözlere kenetlendiği anda ikisi de bilemezlerdi elbet, koca bir hikâyeyi sırtlayıp, dalacaklarını aşka. Kederefzâ bir aşkın koynunda soluklanacaklarını. Bir bağımlının günlüğü değil bu, ne de bir şizofrenin. Bir kulak verin: Duyuyor musunuz, yakıcı bir notanın yankısında uluyan bu şarkıyı? Devam kitabı vardır.

Oyun içinde oyuna, sırlar içinde sırlara hazır mısınız? "Gerilim, aksiyon, macera, gizem ve en önemlisi aşk severler bu hikayede toplandı. Ya siz nerdesiniz? " DIKKAT: İYİ Kİ OKUMUŞUM DİYECEĞİNİZ BİR HİKAYE. ŞANS VERİRSENİZ HAK DA VERECEKSİNİZ. SEVGİLER...

Sanki zamanı ayarlamışız gibi Poyraz'ın beni öpmeye başlamasıyla gökyüzüne havai fişeklerin atılması bir olmuştu. Poyraz'ın dudakları beni işgal ederken aklımdaki düşünceyle birlikte gülümsedim. Çok klişeydi bu. Kız sevdiği çocukla ayrılma evresine gelir. Çocuk kıza sürpriz yapar. Ne tesadüf yılbaşı akşamı hem de. Kız ve çocuk yalnız kalır. Çocuk kıza içini döker, kız çocuğa içini döker. Ardından öpüşerek yeni yıla girerler. Ardından hikayeleri burdan devam eder. Her şey böyle gibiydi dışarından bakıldığında. Ama o kız bendim, o çocuk Poyraz. Biz klişe değildik. Başlı başına ilginçli bir hikayemiz vardı bizim. Bizim klişelere yer yoktu hayatımızda. Biz sadece Dolunay ve Poyraz'dık. Birbirini tamamlayan gökteki yıldızlardan sadece ikisiydik. Biz eşsizdik. Bu koca evrendeki birbirini bulmuş iki yalnız yıldız kadar eşsizdik hem de... *** Onların dünyasında Poyraz esmeden Dolunay gökyüzüne çıkmıyordu. Dolunay'sız Poyraz esmez, Poyraz'sız Dolunay o gökyüzünde en tepedeki yerini almazdı.... xxxxxx Onların dünyası diye bir şey yoktu artık. Poyraz eserken gökyüzünde Dolunay olmayacaktı. Dolunay da o sonsuz gökyüzünün en tepesinde yalnızdı. Etrafta ne Poyraz eserdi artık onlar için, ne de Dolunay o en tepedeki yerini alırdı... *** *Kapak yapımı için @_Denizimsi_ ye çook teşekkür ederizz❤️* *Eğlence amaçlı yazılmıştır!!*

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.