"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyo...
Nereden bilebilirdim ki bir fotoğrafın başıma onlarca iş açacağını? *Basılı eserdir.
Gerçeklerden, acılardan kaçmış bir kız. Farkında olmadan herkesi kıran bir oğlan. Sıradanlığa karışan uçukluğun hikayesi. Hayaller, rüyalar, acılar, üzüntüler. Her zaman umut vardır. Sevmeyi öğrenebilmek için.
Yalanlar üzerine kurulan hayatlar; ne kadar çok yalan varsa o kadar çabuk yıkılır.
Başına buyruk insandım, kabul! Fakat son yaptığım tahmin edilemez bir olayın kapısını aralamıştı. Ben bir inşaatta çıkan yangının, sevdiğim adamın başına gelen talihsiz olayların sebebiydim. Ama her şeyi en başa sarabilseydim, yine aynısını yapardım! Çünkü aşkımı, bu başına buyruklukla kabullendirebilmiştim! *** Ilgı...
''Keşke bu kadar bencil olmasaydın, Müge! İşte o zaman yıllar sonra karşılaştığımızda acı çekmezdik!''
‘‘Bütün herkes aynı şeyleri söyledi. Uçmak, dünyanın en güçlü insanı olmak veya ailelerini hiç kaybetmemek falan dilediler. Ben ise ‘Bulutları boyamak’ dedim. Çocukluk hayaliydi işte!’’
