Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

HERKES BAKSIN BİR :)

Çok zaman onun yanında, diken değil de gül olmak geliyordu içimden.

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Gurur Özdemir, uzun zamandır uzaktan izlediği kıza sırılsıklam aşıktı. Her gün aynı saatte köşesine çekilir, okul kapısından içeri girdiği anın hasretiyle onun gelmesini beklerdi. Yalnızca uzaktan görmek ona yetiyordu. Daha fazla yaklaşmaya cesareti yoktu. Duru Çelik, 19 yaşında ve hukuk öğrencisidir. Ayrıca bölümünün 1.si. Arkadaşları tarafından 'İnek' diye adlandırılan genç kızın tek derdi, okulunu bitirmek ve ailesinin geleceğini kurtarmaktı. Aşka zamanı yoktu. Üstelik gerçek aşka rastlayacak kadar şanslı olduğuna da inanmıyordu. İkisinin kaderini birleştiren şey ise bir kazadan ibaret ve bir de intikam isteği. Gurur sevdiği kıza yaklaşma cesaretini gösterdiğinde, saklanılan gerçeğin ortaya çıkmasına engel olamayacağını biliyordu. Sonunda mahvolacağını da. Ama umurunda değildi. ** Bu hikaye 2013 yılında yazılmaya başlanmış olup, facebook sayfasında yalnızca iki bölüm yayınlanmıştır. @Tüm hakları saklıdır.

Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi, duymadı, bilmedi... Bir süre sonra aslında olayların tam ortasında olduğunu fark etti. Nefes alamadı, boğuldu. Dedesi Çağdaş Bey, anneannesi Nigar Hanım, dostu Meral ve Uras... Bilinmeyenlerle boğuşurken kaybedeceklerinin farkındaydı. Aydeniz kabullenmişti bunu artık. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın muhakkak yakalanacaktı. En iyisi hayatında şiddetli depremlere neden olan sırları öğrenmeye çalışmaktı. Aşkı, ailesi, zamanı ve değer verdiği herkes... Tanıdığı herkes bir şekilde genç kızın koluna yapışıyorlardı. Herkesin bu döngüde bir yeri vardı. Bu döngünün bir de adı vardı. Aydeniz Döngüsü... Ay ve denizin birleşip, parladığı yerde doğan bir aşk hikayesi.

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

İmkansız diye düşündüğünüz hayallerinizin gerçekleşmesinden başka sizi mutlu edebilecek bir şey var mıdır? O, bir şey istedi. Daha doğrusu, birini. En saklı düşlerinde sevdi, gerçek olacağına ihtimal vermedi. Uğruna öyle çok acılar çekti ki, bütün her şey geride kaldığında yüreğinde aşkı ve yanında sevdiği adam vardı. İmkansız olan her şey gerçek olmuştu. Düşlerinin Prensi'ne kavuşmuştu. Bundan büyük mutluluk mu vardı? Herkesin bilmediği şey ise bu masaldaki kurbağanın prens olmadığıydı. ****** Düşlerimin Prensi hikayesi seri olarak kitaplaştırılmıştır. Düşlerimin Prensi 1.Cilt ve Düşlerimin Prensi 2.Cilt NEMESİS KİTAP aracılığıyla şimdi raflarda! Serinin 3.kitabı da yakında! Detaylara hikaye bölümlerindeki duyurulardan ulaşabilirsiniz.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.