İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

Pınar mahallesi, iki katlı rengârenk evlerin olduğu, komşuluğun ölmediği bir mahalleydi. Bakkal İsmail amca çocuklara bedavadan çikolata verirdi. Kadınlar altın günü yapar, dedikodu peşinde koşardı. Mahalle parkında ki büyük çınar ağacı birçok aşığa gölge olmuş, onları dinlemişti. Pınar mahallesi her türlü mükemmel ilişkilerin olduğu bir mahalleydi. Bu mahalle de kendinizden bir parça mutlaka bulabilirsiniz. (Bu kitap eski mahalle ilişkilerine, ve geçip giden çocukluğumuza ithaf edilmiştir.) #Mizah 1 numara!

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

Kimi yaktığından habersiz âmâ bir ateş. Gözleri ile değil yüreği ile görür aşkı. Her seste bir yıldırım çığlığı bekler "Gülcihan" diyen. Kime yandığından habersiz bir yürek, Yıldırım. Her soluğuna hapsettiği isim yasak olsa da diline, usulca ama çığlık çığlığa bağırır "Gülcihan!!!"

En karalık anımı aydınlatan o iken, nasıl karanlığım oldu bilmiyorum. Çok sevdim ben Yiğit'i çocuk kalbimle. Hem de her şeyi uğruna feda edecek kadar çok. Kapkaranlık bir kış akşamı, yer yüzüne düşen her kar tanesi onu kalbime getirmişti haberim bile olmadan. Uğraştığım iğrençliklerin içinde, tertemiz bir nefes sanıp içime onu her çekişim de aslında ölüm fermanımı yazdığımı bile bile kabullendim Yiğit'i. İlk defa aşık olmuştum ve korksam da yaşamak istedim bu aşkı, yaşadım da. Hayatımın zul günlerinden önceki en mutlu olduğum zamanlarımın tek efendisiydi o. Ölüm girmeseydi aramıza belki ömrümün de tek efendisi olurdu, tıpkı benim de onun ömrü olacağım gibi... *** Gümüş; ömrüm, varlığım, her şeyim. O çocuk gözlerinde var olan aşk 'Yiğit Mirza' diye her bağırışında kanım damarlarıma dar gelirdi. Yokluğumun, çocukluğumun en değerlisi oydu. Bilirim onun da en değerlisi ben. Onu ilk gördüğüm an, gözümden akan bir damla yaşın hakkını çok iyi vermişti hayat. Önce bir umutla bize verdiği aşkı, sonra söke söke elimizden aldı. Çocuk olmayı birbirimizin ellerinde öğrendik oysa. Sonra genç olduk dudaklarımızda süt değil, içki kokusu varken. Şimdi ise benim beynimde her an ölümü tetikleyecek olan hayaller, kırık kalbim de sancılar var. Gümüşümün teninde ise lanetlenmiş insanların izi. Hayat, lanetli geçmişi olan biri olarak yeniden verse bana deli fırtınamı, gümüş gözlü küçük kadınımı. Bu kez saklarım onu, o kara günler mevsiminden, hiç kışı bildirmem her dem yaz olurdu hayatımız...

Gece karası saçları çöl meczuplarının diline destan bir prensesti Adala. Cesareti olanların bile, onun turkuaz gözlerine bakmaktan çekinmesine neden olan öfkesinin sebebi gizliydi kalbinin en kuytularında. Dudaklarının rengi, kan koyusu bir kırmızıyken, tek dokunuşu en lezzetli şaraptan bile tehlikeliydi gecenin kızının. Kılıçtaki ustalığı, rakslarından bile yamandı ama cesaretini kıran bir kişiye hep yenilgisini sunuyordu, bir gün onu alt edeceği günü bekleyerek. *** Aasraf, yalnızlığının ve korkularının karanlığında, o küçük bebeği ilk gördüğü an içinde ki şefkatin sevgi olduğunu anlayamayan küçük bir çocuktu. Saf kalbiyle ettiği yeminin, bir mühür olduğunu kim bilebilirdi ki? O da bilemedi zaten. Yıllar sonra öfke yüklü bir emirle, sultanın kız kardeşiyle evlendirilmesi kararlaştırıldığında, genç Aasraf, bir gelinle ne yapılacağını kendine sormadan tek bir saniyesi bile geçiremiyordu. İlk, her şeyi ardında bırakıp kaçmayı düşünse de onursuzluktu ona göre bu karar. Yine de kibrin sultanı diye anılan o çöl geceleri kadar güzel kızla değil evlenmek, yan yana bile gelmemek için çok yalvarsa da efendisine, dinletememişti kimselere. *** Çöl ve şarabın kavgasında kim galip gelir bilinmez ama çetin bir savaş olacağı, gelen aşk naralarından bellidir...

intikamıyla buz tutmuş bir cehennemi, masumiyeti ile yıkan bir sevda Damlası masalı. Oğuz yaraları kanayan bir kadını kandırdığında kendi kurtuluşu için, Afran pişmanlıkla kavrulacağı yaraları kendi eliyle açtı yüreğine. Ve Damla yerle bir etti buz tutan yürekleri

Ezra Erdem, karanlığın adamı değildi. O tam olarak karanlığın kendisiydi. Bizim hikayemiz toz pembe değil, grinin en sisli haliyle başlamıştı. Babamın borcuna karşılık, Türkiyenin gelmiş geçmiş en acımasız mafyasına verilmekti kaderim. Çok ilkel değil mi ? Fakat ailemi, kahramanım olan babamı o pislikten korumak bu sefer benim ellerimdeydi. Ellerime yüklenen bu ağırlık, ellerimi ve ruhumu her ne kadar yaralasa da, hayallerimi yırtarak bu yaralara sarmıştım. Bu yaralardan kan değil çaresizliğimin sessiz haykırışları akıyordu. Ruhum kendini düşlerime asmış, intihar etmişti. Bedenim her şeye inat dimdik durmaya çalışırken, umudum ; göz yaşlarımı biriktirdiğim denizde boğularak can vermişti. Buraya kadar her şey çok karanlık. Kalp kalbi görmüyor, kimse sol yanlarının sessizce haykırdığı yardım çığlıklarını duymuyordu. Ta ki o ana kadar. Yağmur yağdı, gökkuşağı ortaya çıktı. Nefretin erittiği gökkuşağı yer yüzüne akarak kalplere doldu ve o an kapı tıklandı... Gelen her şeyi değiştirecek olan ; AŞK'tı. Bu karanlığın aydınlanma hikayesi değil, bir aydınlığın öldürülüşünün hikayesidir.... © Tüm hakları saklıdır. İznim olmadan kopyalanamaz, çoğaltılamaz. Yayın tarihi ; 20 Şubat 2015 NOT ; İznim olmadan Şebefruz ve Leyl-i Tarık isimleri kullanılamaz. 17.12.2017 Genç kız edebiyatı #3

Hazal'da, Azad'a yaklaşabildiği kadar yaklaşmıştı . Nefesleri birbilerine çarparken de Azad'ın gözlerinin içine bakmıştı. Cebinden çıkardığı ve yıllar önce ona hediye ettiği çakıyı Azad'ın boğazına dayamıştı . Azad ise tek bir an gözlerini Hazal'dan çekmeden elinde tuttuğu çakıyı biraz daha boğazına bastırmıştı . ""Sana bir şans vereceğim . "" Dedi Hazal . Azad'da parlayan gözlerle Hazal'a bakmıştı . Hazal ona şans vereceğini mi söylüyordu ??? ""Aramızda hiçbir zaman gerçek bir karı koca ilişkisi olmayacak ."" Dedi Hazal . ""Son nefesime kadar ne odana ne de yatağına girmem ."" Dedi kan çanağına dönmüş gözlerle . ""Senin için yapabileceğim tek fedakarlıkta konak'tan karşı konağa geçmek olur . "" Dedi yutkunarak . Azad ise başını olumlu yönde sallamıştı . ""Benim sana olan sevdam ."" Dedi Azad . "" İkimize de bir ömür yeter . "" Dedi Hazal'a bakıp tebessüm ederek . Hazal'da derin bir iç çekerek konuşmaya devam etmişti. ""Bana karşı en ufak bir yanlışında da ."" Dedi Hazal . ""Sonu her ne olursa olsun öleceğimi bilsem bile herkesi herşeyi ardımda bırakarak giderim ."" Dedi Azad'ın gözlerinin içine bakarak . Azad'da gözlerini Hazal'ın gözlerinden çekmeden konuşmaya devam etmişti . ""Sana en ufak bir yanlışım olursa ."" Dedi Azad . "" Şu yer gök şahidim olsun ki kendi ellerimle alırım canımı ."" Dedi Hazal'a asla yalnış yapmayacağını ifade ederek . KİTAP YAYINLAMA= 21 MART 2022 WATTPAD PLATFORMUNDA YAZILAN HAZAL MENZİL ADLI İLK VE TEK KİTAPTIR !!! KİTAP'IN TÜM HAKLARI KENDİME AİT OLDUĞU GİBİ DE TÜM HAKLARI SAKLIDIR . ÇALINMASI YA DA BENZERİNİN YAYINLANMASI DURUMUNDA HUKUKİ TÜM İŞLEMLER AVUKAT OLAN ABİM TARAFINDAN VAKİT KAYBETMEDEN BAŞLATILACAKTIR !!!

Bu imkansızdı işte ... "" Sözlüyüm ben ."" Dedi Havin . Cesur'un ise Havin'in bu tavrı hoşuna gitmişti. Her ne kadar ondan uzakta yaşamış olsa da Havin'in hayatında bir yeri vardı . "" Yalan söylüyorsun ."" Dedi Cesur . "" Elinde yüzük yok ."" Dedi göz kırparak. Havin'in ise gözyaşları sessizce yüzünü ıslatmaya başlamıştı . Geleceğinden o kadar çok korkuyordu ki ... Heleki Cesur Asrındağ'ı görmekten ve sonrasında olacaklardan . "" Yalan söylemiyorum ."" Dedi Havin . "" Eli kulağındadır ."" Dedi acı bir tebessümle . ""Birkaç güne dayımla gelir ."" Dedi gözyaşlarını elleriyle silerek . Cesur ise Havin'in bu haliyle iç dudağını ısırmıştı. Havin'in ona karşı hissettiği tek bir duygu vardı . Korku... En kötüsü de Havin haberi olmadan ona ondan bahsediyordu . "" Onun adı ne ???"" Dedi Cesur . Havin ise acı bir tebessümle Cesur'un gözlerinin içine bakmıştı . "" Cesur ."" Dedi Havin . "" Cesur Asrındağ ."" Dedi sesi titreyerek . "" Bildiğim tek şey çok tehlikeli bir insan olduğu ."" Dedi yanındaki insanın Cesur olduğundan habersiz . Cesur ise bu sözlerle sıkıntılı bir nefes alıp vermişti . Havin'de gülümseyerek Cesur'un gözlerinin içine bakmıştı . Karşısında olan adamın onun yüzünden üzülmesini istemezdi. "" Fırsat olmadı ."" Dedi Havin . "" Senin adın ne ???"" Dedi içten bir tebessümle . Cesur bu soruyla sesli bir şekilde yutkunmuştu . Yanındaki genç kız Cesur'dan çok korkuyordu . Peki ya Ömer'den ??? Ömer'den de korkar mıydı ??? Yoksa Ömer'i sever miydi ??? Cesur yıllar önce bir Havin için öldürdüğü Ömer'i başka bir Havin için bu gün tekrardan gün yüzüne çıkaracaktı . Annesi'yle birlikte ölen Ömer Havin için dirililecekti . "" Ömer ."" Dedi Cesur . KİTAP YAYINLAMA = 20 EKİM 2022 WAATPAD PLATFORMUN DA YAZILAN AV U AGIR {{SU VE ATEŞ}}ADLI İLK VE TEK KİTAP!!!