"Oh Lou, dlaczego jesteś tak późno?" spytała pani Miller. Cała czerwona i jąkając się odpowiedziałam "Ja, em.. w-więc.." "Jezuuuu, już myślałem, że dzisiaj będzie taki piękny dzień bez Lou" przerwał mi Austin. Jego BadBoy Gang zaczął się śmiać. "J-ja za-zaspałam" skłamałam. Jak bym powiedziała, ze straciłam poczucie czasu, usłyszałabym jeszcze więcej komentarzy.

"Po pół godzinie został zapowiedziany nasz samolot. Moja mama szła w miarę szybkim krokiem jako pierwsza a ja za nią nieco wolniej. Po zajęciu miejsc czekałyśmy aż samolot wystartuje. Ponieważ dzisiaj wcześnie wstałam, założyłam słuchawki na uszy i już po paru minutach zasnęłam. Moją jedyną myślą było: oby to nie trwało dłużej niż miesiąc.." Czy Mel oczekiwania się sprawdzą? Czy może jednak będzie musiała dłużej się męczyć w nowym mieście z Tyler'em Jackson'em, marzeniem każdej dziewczyny? Czy z nienawiści jaką żywią się ci dwoje, może kiedykolwiek w ogóle dojść do przyjaźni?

Nadchodził wieczór. Za oknem padał śnieg. Pokój rozświetlały lampki choinkowe i kilka zapalonych świec o zapachu cynamonu. Z radia leciała kolejna piosenka o miłości, pocałunkach pod jemiołą i oczekiwaniu na świętego Mikołaja z workiem prezentów. Pod ciepłym kocem, przy kubku gorącej czekolady, zwyczajna historia Nialla i Chontelle nabierała świątecznej magii. © moonne, grudzień 2014

Czy wiadome jest kiedy jesteśmy dla kogoś najważniejsi? Czy można wybaczyć komuś ból jakiego doświadczyliśmy?To nie ta­kie pros­te spoj­rzeć, gdy za spoj­rze­niem jest ból. Czas leczy wszys­tko , wszys­tko oprócz prawdy. Ali przeżyła w życiu tak dużo a życie przypomina jej że to dopiero początek. Jednak przyjaźń z mordercą pokazuje jej, że jest dla kogoś ważna. Czy miłość dwóch bardzo niebezpiecznych osób przetrwa? Czy zamieni się ona w wielką grę w której tylko jedno ujdzie z życiem? pozostaję tylko jedno pytanie..."to jak....zaczynamy przedstawienie?" ------ Dziękuję @Wekuso za zrobienie mi okładki *-* jest boooskaaaa

Prolog Cześć.Nazywam się Harley. Jestem zwykłą 17-latką i chodze do pierwszej liceum. Mieszkam w jednorodzinnym domku wraz z mamą i tatą. Kocham horrory. Ogólnie lubie się bać. Ostatnio zaczełam czytać creepypasty. Moją ulubioną jest ta o Jeffie the Killerze. Lecz pewnego dnia ten strach przestał być historią.