...

Dawno, dawno temu w odległej, zapomnianej i odgrodzonej od świata krainie żyły dwa plemienia. Stworzone w tym samym czasie, ale przez innych magów. Oba wywodziły się od człowieka połączonego ze zwierzeciem, oba równe. Tak więc kraina podzieliła się na wschód i zachód. Nie rozmawiali ze sobą ani nie przekraczali swoich granic. Mimo braku kontaktu mieszkańcy byli szczęśliwi. Na wschodzie lud był niewolnikami księżyca, a na zachodzie ludzie przerażali się słońca. Każda strona kraju miała swojego władcę. Na zachodzie mądrego i odważnego, lecz bardzo chciwego i egoistycznego. Na zachodzie króla silnego i mocarnego, ale nie kierował się on głową, lecz instynktem. Przetoczyły ze sobą wiele walk, ale w końcu nadszedł "pokój". Jednak szczęście plemion nie było długie, ponieważ powstało nowe plemie. Razem mały przewagę nad trzecim plemieniem, które było słabe i małe. Niestety przez ich nienawiść do siebie... 100 lat później nie istniało żadne z dwóch pierwszych plemion... chociaż oczywiście były wyjątki :D

Czy wiadome jest kiedy jesteśmy dla kogoś najważniejsi? Czy można wybaczyć komuś ból jakiego doświadczyliśmy?To nie ta­kie pros­te spoj­rzeć, gdy za spoj­rze­niem jest ból. Czas leczy wszys­tko , wszys­tko oprócz prawdy. Ali przeżyła w życiu tak dużo a życie przypomina jej że to dopiero początek. Jednak przyjaźń z mordercą pokazuje jej, że jest dla kogoś ważna. Czy miłość dwóch bardzo niebezpiecznych osób przetrwa? Czy zamieni się ona w wielką grę w której tylko jedno ujdzie z życiem? pozostaję tylko jedno pytanie..."to jak....zaczynamy przedstawienie?" ------ Dziękuję @Wekuso za zrobienie mi okładki *-* jest boooskaaaa

Trochę szalona dziewczyna i więcej niż trochę szalony psychopata. Czy będzie z tego przyjaźń? Może nawet miłość? Chcesz wiedzieć? Czytaj.... *Książka pisana dawno. W trakcie gruntownych edycji.* 24.04.2016 - #5 w Paranormalne

Jest to moje pierwsze opko na wattpad, pozostawione tu dla potomnych, żeby było widać, jak na gównie łatwo zebrać fejmy.

"Zaczęła powoli posuwać się przed siebie. Rozciągał się przed nią długi, ciemny korytarz, z którego rozchodziło się na boki wiele innych tak samo ciemnych dróżek. W jej głowie rodziły się miliony przeróżnych myśli. Z każdym skrętem jej oczy badały inny korytarz. Wyglądały dosyć podobnie, na każdej ścianie wisiały plakaty przedstawiające roboty trzymające mikrofony i gitarę. Był to miś, królik i kaczka. Na niektórych plakatach pojawiał się jeszcze lis."