NOTE: You should read all the chapters on this particular post kasi 'yong ibang mga tanong niyo masasagot ko sa ibang chapters. That's why 'yong ibang questions'di ko na sinasagot kasi ulit-ulit na lang. :) Follow me on Instagram: @iamaivanreigh :)

Portia Cecilia Ignacio is a model daughter. Siya na ang mahal na mahal ang kanyang mga magulang. Gagawin niya ang lahat para lang sa ikakasaya ng pamilya. She would climb mountains and swim vast oceans just for the happiness of her beloved parents and family. Pero minsan, sa sobra sobrang pagmamahal sa ibang tao, nakakaligtaan na ang pagmamahal sa sarili. Is it really worth it? She shouldn't ask right? It's family! But then... how could one person make her doubt her decisions? Is it really worth the sacrifice? To give all of her? To give everything? To give up everything? All for what she's been hoping for since time immemorial?

Sa ilang taon ko nang pagsisimba, ilan lang ito sa mga naobserbahan ko. Halina't basahin at tingnan kung alin ka sa listahan.

Nakakabagot ang buhay. Lalo na pag papasok ka nang school, kakain, humiga sa pera, maligo sa puri, mamili ng babae, at matulog. Paulit-ulit lahat araw-araw. Lahat nalaro mo na, poker hanggang pag-ibig naipanalo mo na. Kung sana may pwedeng paglaruan. Yung unique. Yung nakakatuwa. Nang dumating siya sa buhay ko, natuwa ako kasi pinaglaruan ko siya. Humingi siya ng pabor. Binigay ko. Nagpaturo siya. Tinuruan ko. Humingi siya ng masasandalan. Binigay ko. Kasi nakakatuwa siya! Pero habang tumatagal, bakit siya na yung natutuwa at ako na pinaglalaruan? Hate. Lies. Temptations. Betrayal. Pain. Love. All in one. Training To Love.

PROLOGUE "Azi, ano ba? Hindi na kita mahal. Tigilan mo na nga ako. Ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo. Kung ayaw mo akong umalis wala ka namang magagawa." "Susundan kita, Alex. Kahit saan susundan kita. Please!" Pagmamakaawa sakin ni Azi habang nakaluhod at punong-puno ng luha ang kaniyang maamong mukha. "Subukan mo! Bakit mo pa ba pilit na sinisiksik ang sarili mo saakin? Una palang, Azrael, alam mong hindi kita gusto. Ayaw ko saiyo. Ayaw ko sa ugali mo. Ayaw ko sa itsura mo. Lahat ng nasaiyo a-yo-ko. Please, tantanan mo na ko." Bago pa siya makaimik ay tinalikuran ko na siya. Ayoko ng makarinig pa ng kahit anong pagmamakaawa niya. Mabuti na yung maaga palang ay masaktan na siya. Wala siyang mapapala sa akin kaya mas magandang iwanan ko nalang siyang ganyan. At least alam niyang ayoko na sa kanya. Na hindi ko na siya mahal. At para maging mas madali nalang sa kanyang kalimutan ako. Note: Super thank you po kay Trish Adornado dahil siya ang gumawa ng cover nito. Love you :*

Lahat ginawa ko na para lang maligtas siya, pero lahat binali-wala niya. . Kaya ito nalang ang masasabi ko. . SA ORAS NA MAGKAMALI KA... MAMAMATAY KA!

Alam mong kalaban pero nagawa mo paring mahalin. Alam mong hindi pwede pero mas lalo ka paring nagpupumilit. Alam mong mali pero ginagawa mong tama. Totoong masarap ang mga bawal. Pero masarap parin ba pag magkasakitan na? Masarap parin ba pag pinaiyak ka na? Hanggang kailan mo kayang ipaglaban ang pag ibig na hindi mo mabitiwan? Hanggang kailan mo kayang ipaglaban ang pag ibig na bawal?